دفترمطالعات بخش عمومی در گزارشی با عنوان «ارزیابی عملکرد بند «هـ» تبصره «۲۰» قانون بودجه سال ۱۴۰۲ کل کشور (شفافیت و انتشار اطلاعات در صندوق‌های بازنشستگی)» آورده است که گزارش پیش رو به بررسی عملکرد صندوق‌های بازنشستگی درخصوص اجرای بند «هـ» تبصره «۲۰» قانون بودجه سال ۱۴۰۲ پرداخته است.
در این گزارش بیان شده که در حکم مذکور صندوق‌های بازنشستگی مکلف گردیده‌اند که اطلاعات مربوط به محاسبات بیمه‌ای وضعیت پایداری مالی، بودجه مصوب و عملکرد مالی را به تفکیک سرفصل‌های مندرج منتشر کنند. در ادامه حکم نیز سازمان تأمین اجتماعی موظف شده ضمن ایجاد حساب واحد برای کلیه عملیات مالی خود نسبت به پیاده‌سازی سازوکار پرداخت به ذی‌نفع نهایی اقدام کند.
در این گزارش ابتدا مروری بر ضوابط و چارچوب انتشار اطلاعات در صندوق‌های بازنشستگی صورت پذیرفته است. در ادامه عملکرد صندوق‌های بازنشستگی ازجمله سازمان تأمین اجتماعی، صندوق بازنشستگی کشوری، صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر و سایر صندوق‌ها بررسی شده است. در‌مجموع می‌توان بیان داشت اطلاعات منتشر شده توسط صندوق‌های بازنشستگی نتوانسته ویژگی‌های مورد نظر افشای خوب ازجمله افشای هدفمند، به‌موقع و قابل اعتماد را محقق کند.
در ادامه این بخش از گزارش آمده که ضرورت و اهمیت افشای صحیح اطلاعات در صندوق‌های بازنشستگی ناشی از وظیفه امانتی است که مدیران این صندوق‌ها به ذی‌نفعان خود دارند. صندوق‌های بازنشستگی دارایی‌های قابل‌توجهی را به نمایندگی از ذی‌نفعان مدیریت می‌کنند. همچنین این صندوق‌ها به جهت تأمین هزینه‌ها در دوران بلوغ خود به مدیریت صحیح دارایی‌ها نیازمند هستند. افشای اطلاعات صحیح به ذی‌نفعان این امکان را می‌دهد تا در مورد عملکرد صندوق، ریسک‌ها، هزینه‌ها و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری آن مطلع شوند و تصمیمات آگاهانه‌تری درباره پس‌انداز بازنشستگی خود بگیرند. افشای دقیق و به‌موقع همچنین اعتماد بین مدیران صندوق و ذی‌نفعان را تقویت می‌کند و از بروز سوء مدیریت یا تقلب جلوگیری می‌کند.
در گزارش این نهاد پژوهشی آمده که نهادهای ناظر از صندوق‌های بازنشستگی می‌خواهند که اطلاعاتی را منتشر کنند تا از رعایت استانداردهای قانونی اطمینان حاصل شود و از سیستم مالی گسترده‌تری محافظت شود. اطلاعات ضروری که باید منتشر شوند شامل صورت‌های مالی صندوق، عملکرد سرمایه‌گذاری، تخصیص دارایی‌ها، میزان ریسک‌ها، هزینه‌ها و ساختار حاکمیتی شرکتی است.این اطلاعات باید برای همه طرف‌های درگیر (به‌ویژه اعضای و ذی‌نفعان طرح بازنشستگی، مقامات نظارتی و …) به‌صورت شفاف، دقیق و به‌موقع افشا شوند و معمولاً از طریق گزارش‌های سالیانه صندوق و به‌روزرسانی‌های منظم برای ذی‌نفعان منتشر شود.
در توضیح دیگر یافته های این گزارش آمده که اطلاعات باید به‌موقع و با توجه به جدیدترین داده‌ها و الزامات قانونی به‌روز شده تا شفافیت و مسئولیت‌پذیری حفظ گردد. مدیران صندوق‌ها باید اطمینان حاصل کنند که افشاها به‌اندازه کافی دقیق هستند تا مسائل مالی پیچیده را بدون ایجاد سردرگمی برای ذی‌نفعان توضیح دهند و تعادلی بین کامل بودن و شفافیت برقرار کنند. این رویکرد جامع، افشای اطلاعات و یکپارچگی سیستم بازنشستگی را حفظ کرده و از ذی‌نفعان محافظت و از پایداری بلندمدت صندوق‌های بازنشستگی حمایت می‌کند.
یافته های دیگر این گزارش نشان می دهد شفافیت الزاماً به مفهوم انتشار آزاد اطلاعات مهم در سازمان‌های بیمه‌گر نیست. منظور، شفاف بودن اطلاعاتی است که آگاهی از آنها حق قانونی و اولیه ذی‌نفعان، اعضا و مزایابگیران طرح‌های تأمین اجتماعی است؛ لذا این اطلاعات باید به‌موقع، قابل اعتماد، مرتبط، صحیح و هدفمند ارائه شود.
در جمع بندی یافته های گزارش این نهاد پژوهشی آمده شفافیت، مهم‌ترین شاخص سیاستگذاری هدفمند به‌شمار می‌رود که بر ظرفیت و توانایی ذی‌نفعان در واگذاری مسئولیت به افراد مورد اعتماد برای مدیریت و اداره امور سازمان رفاه اجتماعی تأکید می‌کند. شفافیت پیش‌نیاز مشارکت مؤثر و معنادار ذی‌نفعان است. اصل شفافیت تا به آنجا که به موجب ارتقای کیفیت و سطح دسترسی افراد به اطلاعات بازار می‌شود، می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی، هزینه‌های مبادله اطلاعات را کاهش دهد.
در این گزارش پیشنهاد می‌شود با تصویب قانون دائمی جهت انتشار اطلاعات در صندوق‌های بازنشستگی در کنار تقویت سازوکارهای نظارت بر عملکرد صندوق‌های بازنشستگی افشاهای با‌کیفیت‌تری در این حوزه صورت پذیرد.
متن کامل گزارش را اینجا بخوانید .
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.