هر اقدامی که بتواند تصدیگری دولت را به طور مستقیم و غیر مستقیم در اقتصاد کاهش داده و سهم بخش خصوصی و مردم را افزایش دهد قابل تقدیر است.
زایندهرود سالهاست که دیگر نمیجوشد، اما تنش بر سر آن همچنان در جوشوخروش است. یک سوی ماجرا کشاورزانیاند که با طومار شیخ بهایی حقآبهشان را به رخ میکشند، و سوی دیگر مردمانی که آب شربشان از لولهای باریک به زندگی وصل است. در میانهی این کشمکش، چیزی که گم شده، نه فقط آب، که شنیدن صدای دیگریست؛ روایتی که نه از دشمنی، که از اضطرار و بقا میگوید.