یکسانی مصلحت مردم و نظام سیاسی نهتنها به بهبود کیفیت زندگی شهروندان منجر میشود، بلکه باعث استقرار استحکام و پایداری نظامات سیاسی نیز میشود.
زایندهرود سالهاست که دیگر نمیجوشد، اما تنش بر سر آن همچنان در جوشوخروش است. یک سوی ماجرا کشاورزانیاند که با طومار شیخ بهایی حقآبهشان را به رخ میکشند، و سوی دیگر مردمانی که آب شربشان از لولهای باریک به زندگی وصل است. در میانهی این کشمکش، چیزی که گم شده، نه فقط آب، که شنیدن صدای دیگریست؛ روایتی که نه از دشمنی، که از اضطرار و بقا میگوید.