ناگفته‌های قالیباف درباره جنگ ۱۲ روزه؛ از سقوط اسد تا حمله موشکی

به گزارش صبح مجلس؛ محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگویی که در برنامه «ماجرای جنگ» داشت، به بیان ناگفته‌هایی از جنگ ۱۲روزه رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران پرداخت.

مشروح مصاحبه رئیس قوه مقننه و جواد موگویی را در ادامه می خوانید:

موگویی: ما شما را چه صدا کنیم؟ آقای دکتر؟ حاج باقر؟

دکتر قالیباف: بسم الله الرحمن الرحیم. هرچه دل تنگت می خواهد با هر اسمی بگو.

اصولگرا، اصلاح‌طلب کردن جنگ، نگاه تقلیل‌گرایانه است/ تفاوت ایران با رژیم صهیونیستی و آمریکا، تفاوت در منطق است

موگویی: چون مجلس است کمی آدم را می گیرد ولی من همان حاج باقر می گویم. راحت تر است. اگر شما رئیس جمهور می شدید، جنگ می شد؟ در ۲۰ سال اخیر، جریان اصلاح طلب حرفی را مدام تکرار می کرد که اگر آقای قالیباف یا اصولگرایان روی کار بیایند و یا اگر نظامیان حاکم شوند، کشور به سمت جنگ می رود و این ما هستیم که سایه جنگ را از روی کشور برداشته ایم. سؤال این است که اگر شما رئیس جمهور می شدید، می توانستید جلوی جنگ را بگیرید؟

دکتر قالیباف: این نگاه، اشتباه و نگاه تقلیل گرایانه به موضوع از جهات مختلف است. معتقدم فرهنگ ایرانی و اسلامی و باورهای ما با رژیم صهیونیستی و آمریکا تفاوت دارد و این تفاوت در منطق است. قدرت ما منطق است در حالی که منطق آنها قدرت است که بسیار با هم تفاوت دارد. ما در فرهنگ ایرانی و اسلامی هرچه باشیم، قدرت را در منطق می دانیم. از این رو چون منطق قوی داریم، منطبق بر قرآن و انسانیت حرکت می کنیم، همه جا گام اول ما و حرف ما، منطق ماست و این دشمن ماست که چون منطق ندارد، منطقش قدرت است. مبانی اینکه حضرت آقا می گویند جنگ تحمیلی و صلح تحمیلی دشمن را نمی پذیریم از همینجاست.

نکته دوم اینکه جنگ دیده ها و جنگ کرده ها بهتر از جنگ ندیده ها و جنگ نکرده ها، آثار و تبعات، سختی ها، مشکلات و خسارات یک جنگ را به خوبی می فهمند و بهتر از هر کسی می دانند چگونه باید آماده باشند که نجنگند و چگونه قدرت بازدارندگی را ایجاد کنند. کسانی که جنگ ندیده اند صرفا در حد حرف، صحبتی می کنند. جنگ ۱۲ روزه نشان داد که شعارها بسیار زیاد است. تازه آنها شرایط جنگ غزه را درک نکرده اند. جنگ با رژیم بعثی عراق هم که ندیده اند که البته قابل قیاس با این جنگ نیست لذا تا این جنگ را دیدند، ترسیدند و گفتند اگر جنگ شود کاری می کنیم.

رژیم صهیونیستی نه تنها جمهوری اسلامی بلکه ایران را هم نمی‌خواهد

موگویی: شما اگر رئیس جمهور می شدید می توانستید جلوی جنگ را بگیرید یا وقوع آن اجتناب ناپذیر بود؟

دکتر قالیباف: این را نمی توان با قطعیت گفت چرا که از موضوعاتی است که حتما شیوه ها و روش های آن متفاوت است اما اساسا بحث ما با دشمن، بحث بسیار عمیق و منطقی بوده و در حقیقت مبانی بسیار محکمی دارد به این معنا که باید بدانیم جنگ ما یک جنگ وجودی است و امروز دشمن به تمام معنا هم با جمهوری اسلامی و هم با ایران عزیز ما حرف دارد و هر دو را نمی خواهد چرا که احساس می کند ایران و قدرت ایران، حفظ سرزمینی ایران، یک کشور ۹۰ میلیون نفری با این موقعیت جغرافیایی و نقشه ژئوپلتیکی و آن هم با نظام جمهوری اسلامی و این فرهنگ ایرانی، ماهیت آنها را زیر سؤال می برد و نشان داده در مقابل همه زیاده خواهی رژیم صهیونیستی و آمریکا می ایستد. لذا این موضوع چندان بستگی به فردی که روی کار است ندارد و ممکن است فردی که روی کار است بتواند کارآمدی و نوع حکمرانی را مستحکم تر، قوی تر و کارآمدتر کند اما در اصل موضوع تفاوتی ندارد.

موگویی: من تصور می کنم تصمیمی که دشمن در غرب می گیرد نشان می دهد خیلی فرقی ندارد که اصلاح طلب در ایران روی کار است یا اصولگرا. آنها تصمیم خود را گرفته اند و فقط فرق آن شاید در اعمال قدرت یا بازدارندگی باشد و حتی شاید خوب شد شما یا آقای جلیلی رأی نیاوردید در غیر این صورت این جنگ را گردن شما می انداختند.

دکتر قالیباف: دوستان می گفتند شما گردن‌گیری ات خوب است.

موگویی: حاج باقر اگر به ۷ اکتبر بازگردد که شاید همه چیز از آنجا شروع شد و خیلی ها می گویند این عملیات منطبق با راهبرد و شرایط جبهه مقاومت نبود، آن را چگونه می دید؟ خودمانی آن این می شود که فلسطینیان بی گدار به آب زدند و هزینه های زیادی نیز متقبل شدند. حماس ضعیف شد و حزب الله آسیب دید. ما برای اولین بار بعد از ۴۰ سال با اسرائیلی ها روبروی هم قرار گرفتیم. اکنون شما بعد از ۲ سال، ۷ اکتبر را چگونه می بینید؟ آیا این عملیات درست بود؟

دکتر قالیباف: لازم است برای بررسی این موضوع به کمی قبل از ۷ اکتبر بازگردیم. ما باید ببینیم حماس که بدون شک بر اساس فرهنگ اسلامی و قرآنی یک گروه آزادیبخش محسوب می شود، چه کرده است. آنها از یک جامعه و ملت بوده اند که به هر حال سرزمین آنها اشغال شده است. بعضا گروه های مختلف در سطح منطقه و جهان وقتی بحث می کنند تصور دارند و در افکار عمومی نیز اینگونه شده که آنها تنها یک گروه تروریستی هستند که از آرامش و وفاق بدشان می آید و به دنبال آشوب هستند. خیر! اینها جزء گروه های آزادیبخشی هستند که قصد دارند سرزمین اشغال شده و وطن خود را از دست اشغالگران آزاد کنند.

تصمیم عملیات ۷ اکتبر با خود حماس بود و نه ایران و نه حزب الله در جریان نبود

موگویی: نکته من این بود که در استراتژی اشتباه کردیم یا نه و در غیر این صورت حقانیت آنها سر جای خود است.

دکتر قالیباف: آنها اشتباه نکردند. بارها گفتیم حماس خودش تصمیم گرفت و ما در جریان نبودیم. مقام معظم رهبری نیز گفت و حتی شهید سیدحسن نصرالله و حزب الله هم در جریان نبودند. آنها یک کار کاملا عملیاتی با طراحی بسیار بسته انجام دادند. یکی از راهبردهای رژیم صهیونیستی این است که می گوید من تسلط اطلاعاتی دارم. اگر حوزه مربوط به امکاناتی که هسته وجودی و بقای اسرائیل را حفظ کرده، ۴ رکن داشته باشد، یکی از آنها این است که تسلط اطلاعاتی دارد یعنی معتقد است اگر هر جنبنده ای علیه ما اقدامی کند ما حرکت پیشدستانه پیش از آنها انجام می دهیم. اما حماس ثابت کرد می تواند چنین عملیاتی به این گستردگی در کنار گوش رژیم صهیونیستی انجام دهد بدون اینکه آنها بفهمند.

اگر ۷ اکتبر ساختگی و کار رژیم صهیونیستی بود، ۶ ماهه کار را تمام می‌کرد

موگویی: برخی معتقدند رژیم صهیونیستی راه را برای حمله حماس باز کرد تا نقشه منطقه را عوض کند.

دکتر قالیباف: امروز حدود ۲ سال از ۷ اکتبر می گذرد. اگر رژیم صهیونیستی به صورت ساختگی انجام داده بود نهایتا ۶ ماه یا ۳ ماه می جنگید و حماس را از بین می برد و کار را تمام می کرد و این همه آبروریزی هم ایجاد نمی شد. اگر این بازی اسرائیل بوده چرا هنوز هم می گوید من می خواهم گروگان ها را آزاد کنم اما نمی تواند لذا اینکه این قضیه، بازی اسرائیل باشد کاملا اندیشه ای اشتباه است. اسرائیل چرا باید این افتضاح را نشان می داد که هواپیمای F۱۶ خود را روی تریلی بگذارد و از پایگاه هوایی ببرد.

موگویی: اگر حماس، موضوع را به ایران می گفت، ما این استراتژی را می پذیرفتیم؟

دکتر قالیباف: مگر ما با حزب الله ارتباط نداریم و با حماس ارتباط نداشتیم؟ قطعا ارتباط با حزب الله نیز عمیق تر بود اما آیا در جنگ میان رژیم صهیونیستی و حزب الله ما به عنوان جمهوری اسلامی در جنگیدن یا نجنگیدن آنها دخالت کردیم؟ شاید کسی باور نکند اما ما دخالتی نکردیم و خودشان تصمیم گرفتند. آنها فرماندهی دارند و بر اساس شرایط سیاسی کشور خود تشخیص می دهند. اما ما از تصمیمات آنها حمایت کردیم چنانچه از حماس حمایت کردیم و برای مبارزه از سرزمین آنها و صیانت از وظیفه اسلامی و انسانی از آنها حمایت کردیم. این متفاوت است با اینکه هرچه ما بگوییم آنها به آن عمل کنند.

حزب الله شکست نخورده است/ جنگ فراز و نشیب دارد

موگویی: حزب الله به عنوان یک سرمایه که از سال ۱۳۶۲ تا کنون توانست به اینجا نقطه برسد در جریان این جنگ متحمل شکست های زیادی شد و ضربات زیادی خورد و نمونه آن زدن سیدحسن نصرالله و فرماندهان آن بود. چرا حزب الله آنقدر آسیب پذیر شد و چرا مثل جنگ ۳۳ روزه نشد و آسیب دید؟

دکتر قالیباف: خیر؛ حزب الله متحمل شکست نشد. اگر به یاد داشته باشید، در سفری که به لبنان بعد از حوادث پیجر و حوادث تلخ دیگر داشتم، به منطقه ای در میان ضاحیه رفتم، سال ۱۳۶۴ نیز به لبنان رفته بودم لذا حزب الله را در هر دو روز دیدم؛ حزب الله پیش از جنگ و بعد از جنگ ۳۳ روزه را هم دیده ام. بعد از سفر اخیر خود به لبنان گفتم من امروز حزب الله را از هر زمان دیگر، زنده تر یافتم. ما باید ببینیم تعبیرمان از شکست چیست. لفظ ما درست نیست. من قصد بازی کردن با لغات را ندارم.

موگویی: چرا دیگر بازی می کنید. من می گویم رهبران حزب الله را زده اند و نمی گویم شکست ایدئولوژیک خورده ایم یا تفکر مقاومت از بین رفته یا آسیب دیده است؛ اما مثل کربلای ۴، آنها هم شکست خوردند و یا ما در جریان عملیات خیبر به اهداف خود رسیدیم.

دکتر قالیباف: اگر منظور شکست است ما در کربلای ۴ شکست نخوردیم چرا که باید آخر آن را دید که صدام شکست خورد یا ما. شکست یعنی در نهایت تسلیم شده ایم. این صرفا یک عملیات ناموفق بوده است. در جنگی که آغاز می شود، فراز و نشیب وجود دارد. بعد از عملیات کربلای ۵، عملیات تحرکی صدام شروع شد که فاو را در شلمچه و مهران را در ایلام پس گرفت لذا این تجربه جنگ ماست که با گوشت، پوست و استخوان خود درک کرده ایم. زمانی رسید که صدام خط شلمچه را شکست و از روی جاده اهواز-خرمشهر عبور کرد و به بیمارستان امام حسین(ع) رسید که من به بچه های مهندسی گفتم برای احتیاط بروید و خاکریز دیگری در شرق کارون بسازید.

ما در عملیات بیت المقدس از شرق به غرب کارون آمدیم اما سال ۶۷ مجددا در کارون داشتیم می جنگیدیم اما به این نمی توان گفت شکست دوران دفاع مقدس؛ این شکست نیست. جنگ فراز و نشیب دارد. مگر اسرائیلی ها زمانی که حماس به آنها حمله کرد گفتند ما شکست خوردیم؟ مگر وقتی خود آمریکایی ها داعش را روی کار آوردند و در منطقه گسیل کردند و تا دروازه های بغداد آمدند و ما آنها را زده و برگرداندیم، تصور کردند در کار خود شکست خوردند و رفتند؟ صرفا این طرح آنها ناموفق بود مثل عملیات کربلای ۴ که ما ناموفق بودیم اما ۱۵ روز بعد عملیات کربلای ۵ را انجام دادیم و دو سوم ارتش صدام را منهدم کردیم لذا نباید اینگونه قضاوت کرد.

رژیم صهیونیستی توسط حزب الله، در دروازه‌های بیروت شکستی خورد که طی ۷۵ سال نخورده بود

موگویی: یک حس این است که حزب الله تمام شد و حداقل این است که قدرت نظامی آنها تمام شده است. امروز ما سوریه را هم از دست داده ایم. پس چگونه می توان از آنها پشتیبانی کرد؟

دکتر قالیباف: این روزها می آید و می رود. روزی در سال ۱۹۸۲ بود که «مناخیم بگین» به جنوب لبنان حمله کرد و به آستانه بیروت رسید و آنجا را گرفت که امام(ره) جمله مهم خود را فرمودند که راه قدس از کربلا می گذرد و ما تصمیم گرفتیم به آنها کمک کنیم اما امام(ره) فرمودند نه راه همینجاست و اینجا بایستید. آن زمان یعنی در سال ۶۲ و ۶۳، جامعه شیعی لبنان یعنی «حزب الله» و «اَمَل» به عنوان دو گروه شیعی با یکدیگر جنگ نظامی داشتند. وقتی حرف از حزب الله می زنیم منظور ما همین است. حزب الله در چنین شرایطی رشد کرده و در وضعیتی که دولت ها نتوانستند در مقابل رژیم صیونیستی بایستند حزب الله با امل با هم منسجم شدند و توانستند رژیم صهیونیستی را از دروازه های بیروت به مرزهای خودش بازگردانند و این اولین بار بود که در عمر قریب به ۷۵ سال رژیم صهیونیستی، این رژیم از حزب الله و انسجام مردم لبنان شکست خورد و بازگشت در حالی که تا کنون از برخی از ارتش کشورهای اسلامی و عربی این شکست را نخورده بود.

این نشان می دهد که نوع نگاه، نوع راهبرد و نوع جنگ مهم است. اگر حزب الله شکست خورده است، چرا هر روز نماینده آمریکا آنجاست و هر روز موضوعات را دنبال می کند. چرا آنها به دنبال خلع سلاح هستند اگر حزب الله را منهدم کرده اند؟ قطعا ما هم آسیب دیدیم و جاهایی می توانستیم عملکرد بهتری داشته باشیم اما مطمئن باشید این موضوع با شکست خوردن متفاوت است و هرگز اینگونه نیست. ما شکست نخوردیم و حتما سیستم زنده تر است. البته تلفات و نوع عملیاتی که در اتفاق پیجرها رخ داد و شهادت سیدحسن نصرالله، سیدهاشم و سایر فرماندهان حزب الله قطعا آسیب بود. اما آیا امروز حزب الله در حال ایفای نقش هست یا خیر؟ مگر روزهایی که ما به حزب الله کمک می کردیم، شرایط و امکانات امروز را داشت؟ مگر آنها اجازه می دادند امکانات ما به آنجا برود؟ مگر غزه همیشه در محاصره نیست و همه نمی گوییم این منطقه یک زندان روباز ۲ میلیون نفری در دنیاست که از همه طرف محاصره است؟ پس تسلیحات از کجا به آنجا می رود؟ موشک ها را از کجا می زنند؟ تانک آبراهام را چگونه مورد هدف قرار دادند؟ صدام در جنگ با ایران نیز سیم خاردار، تجهیزات و تسلیحات نظامی زیادی داشت لذا اینکه کسی تصور کند می تواند با محاصره تمامی دسترسی ها را قطع کند در اشتباه است؛ اینگونه نیست و امکان ندارد.

هیچ راه بسته‌ای برای کمک به حزب الله و غزه وجود ندارد

موگویی: ما هم اکنون راهی برای ارسال تسلیحات و موشک به حزب الله داریم؟ سوریه هم که وضعیتش این گونه شد.

دکتر قالیباف: هیچ راه بسته ای وجود ندارد البته ممکن است روش ها متفاوت باشد. ممکن است سخت تر باشد اما اینکه بگوییم نمی توان کار را انجام داد، اینگونه نیست. مگر الان کسی به غزه می رود؟ اینکه می گویم حزب الله از هر زمانی زنده تر است؛ از ابعاد مختلف باورها، توان، انسجام و ابعاد مادی و معنوی است البته این به معنای عدم وجود چالش ها نیست.

اگر جای حزب الله بودم عمق آتش جنگ علیه رژیم صهیونیستی را از ۵ کیلومتر به ۲۰۰ کیلومتر افزایش می‌دادم

موگویی: مصداق آن چیست؟ این حرف ها ظاهرا بوی شعار می دهد.

دکتر قالیباف: به صورت مصداقی این می شود که ۵ لشگر آمدند در غزه متوقف شدند؛ جبهه شمال را فعال کردند و با همه هواپیماها، پهپادها و همه نیروهای پیاده به لبنان حمله کردند؛ آن هم زمانی که سیدحسن نصرالله به شهادت رسیده بود. اما آیا توانستند یک قدم جلو بیایند؟ حزب الله که از لای زرورق بیرون نیامده و این اولین جنگ آنها نبود. رژیم صهیونیستی با این نیت به سمت شمال حرکت کرد که حزب الله را در جنوب متوقف کند. اما باز هم می گویم حزب الله آنطور که خودش تشخیص داد عمل کرد و بُرد آتش خود را به طول ۶۰ کیلومتر و با عمق ۵ کیلومتر قرار داد که اگر من بودم قطعا با عمق ۱۰۰ و ۲۰۰ کیلومتر می جنگیدم اما تشخیص آنها اینگونه بوده است. من معتقدم رحم به اسرائیل، ظلم به بشریت است و باید با آنها سخت جنگید. به نظر من آنها باید در طراحی به گونه دیگری عمل می کردند. من می گویم یا نمی جنگیم یا به سختی می جنگیم و این نظر شخصی من است. رژیم صهیونیستی می خواست به داخل لبنان بیاید و تا نهر لیتانی را بگیرد اما به جایی رسید که سعی کرد فقط آتش را از خود دور کند و ناچار شد برای آن ۲ ماه بجنگد و حتی نتوانست جایی را بگیرد.

موگویی: بله در زمین کاملا ناموفق بود.

دکتر قالیباف: حزب الله زنده است. این اتفاق بعد از حادثه پیجرها و شهادت رزمندگان رضوان و شهادت سیدحسن نصرالله و سایر فرماندهان بود. پس حتما حزب الله زنده است. حتما امروز وضع حزب الله بهتر از روزی است که رژیم صهیونیستی در گذشته با آنها می جنگید. آیا این شعار است؟ واقعیت ها را ببینید.

ما منتظر حمله رژیم صهونیستی بودیم اما در شیوه حمله غافلگیر شدیم

موگویی: نه شعار نیست اما یک فضایی پیش آمده که ما در همه صحنه ها و عرصه ها پیروز هستیم در حالی که برخی جاها عملکرد اشتباهی داشتیم.

دکتر قالیباف: من هم همین را گفتم. نظر من روشن است. شبی که رژیم صهیونیستی به ما حمله کرد، غافلگیر شدیم اما غافلگیری در حمله دشمن نبود که منتظر آن بودیم؛ بلکه غافلگیری در شیوه حمله بود. من در مصاحبه خود گفتم ما آسیب دیدیم و این آسیب هم این بود که دشمن در لحظه اول مغز و چشم ما را با هم مورد هدف قرار داد اما آیا ما شکست خوردیم؟ با این حال اثر این هدف قرار دادن مغز و چشم ما نیز فقط تا نزدیک ظهر آن روز بود.

آنها مغز ما را هدف قرار دادند به این معنا که رئیس ستاد کل، فرمانده قرارگاه خاتم، مسئول عملیات در ستاد کل، مسئول اطلاعات، فرمانده سپاه، فرمانده هوافضا که قدرت آفندی ماست، فرمانده موشکی که رده بعدی است، همگی شهید شدند لذا همه افرادی که فرمان اول را می دادند و مغز ما بودند، به شهادت رسیدند که قطعا این یکی از اشکالات ما بوده است که باید بعدا بررسی شود. دشمن بخشی از رادارهای ما را نیز مورد هدف قرار داد که چشم ما بود. با این حال مقام معظم رهبری به عنوان فرمانده کل قوا همانند سال ۵۹ که در اتاق جنگ در اهواز حضور یافت، مجددا در این سن و سال و بعد از گذشت بیش از ۴۰ در اتاق فرمان حاضر شدند و به صورت مستقیم فرماندهی کردند؛ موشک های ما همان شب شلیک شد و آتش به جایی رسید که در نهایت دشمنان ما درخواست توقف جنگ را کردند.

در حوزه حزب الله نیز نمی گوییم که عیب و ایرادی وجود نداشته که در جنگ این فراز و نشیب ها طبیعی است. ما نقاط قوت و ضعف داریم که باید آنها را شناسایی کنیم. شرایط ما در عملیات های وعده صادق ۱ نیز با وعده صادق ۲ و وعده صادق ۳ با هم متفاوت بود.

پس امروز حزب الله زنده است و ایستاده است و وقتی به آنها می گویند خلع سلاح کنید، محکم می گوید این را قبول ندارد و خلع سلاح نمی شود. مردم لبنان، عظمت حزب الله و وفاداری آن را به لبنان و مردم آن دیده اند. همه گروه ها دیده اند که حزب الله، سیدحسن نصرالله و این فرهنگ، تفاوتی میان مسیحی، مسلمان، درّوزی و یهودی و غیره قائل نشده است. همه حزب اللهی ها لبنانی و شیعه هستند و ایستاده اند و عمل می کنند.

دفاع مقدس، مردم‌پایه است

موگویی: شما چرا آن روز به لبنان رفتید؟ من هم آن روز لبنان بودم. چند روز قبل با دوستان صحبت می کردیم و فضا بسیار سنگین بود. می گفتیم چرا کسی به لبنان نمی آید. آن زمان به تازگی عملیات پیجرها رخ داده بود و سیدحسن نصرالله به شهادت رسیده بود. خود من گفتم خوب می شد اگر آقای قالیباف یا مسئولان دیگر اینجا می آمدند که یکی از بچه ها گفت همه آنها ترسیده اند و اسرائیل گفته هر کس بیاید او را می زند. پس شما چرا آمدید در حالی که این نگرانی وجود داشت که هواپیما مورد هدف قرار گیرد و این اتفاق خوبی نبود.

دکتر قالیباف: ما رزمندگان دوران جنگ تجربه ای داریم؛ آن هم اینکه هر شبی که قرار بود عملیات انجام شود برنامه ریزی هایی صورت می گرفت. جنگ های غیرکلاسیک و کلاسیک متفاوت است. ما بارها گفته ایم چگونه جنگ شروع شد و ما چگونه در دوران دفاع مقدس جنگیدیم. این جنگ مردم‌پایه و مبتنی بر سنت های الهی است. جنگی است که به تمام معنا میان حق و باطل بوده و بر اساس ارزش ها و باورهاست. در جنگ های کلاسیک اینگونه نیست.

ما صبح های عملیات و زمانی که نیمه شب حمله می کردیم، هوا که گرگ و میش می شد و نماز صبح را می خواندیم، چه خط تثبیت شده یا نشده بود، فرمانده لشگر باید صبح پشت خاکریز می بود یعنی همانجایی که بچه ها در حال جنگ بودند. ما شاید ماه های اول جنگ این را درک نمی کردیم اما بعد فهمیدیم. فردا صبح جنگ که آغاز می شد باید به آن نان و آب یعنی مهمات و تجهیزات می رسید. جنگ، مجروح و شهید می دهد و در اوج سختی است؛ دشمن جایی را گرفته یا قرار است جایی را بگیرد که دو ساعت دیگر به آن حمله می کند و این کار را هم می کند. در چنین شرایطی رزمنده هرچه فریاد بزند برایمان مهمات بیاورید، فایده ندارد بلکه فقط باید کنار او ایستاد. کنار او باشی، نه نان می خواهد نه مهمات. فرمانده لشگر است که باید بایستد و همه اینها در آن است اما از همه مهم تر روحیه ای است که به جنگ می آید.

آن زمان هم اراده ها باید محکم تر می شد. خود شما در لبنان که بودید می گفتید چرا کسی آنجا نمی آید؟ خود رژیم صهیونیستی هم می خواست این باور زیاد شود که کسی نمی آید. همه دوست دارند یک مسئول بیاید و بگوید روزهای سخت و غیرسخت برایش تفاوتی ندارد و در روزهای سخت نیز پای کار است؛ از این رو ما حضور پیدا می کنیم.

سفرم به لبنان یک تصمیم شخصی و با تأیید رهبر معظم انقلاب بود

پیش از سفر لبنان، سفری به تاجیکستان داشتم. پیش از سفر به تاجیکستان نیز این به ذهنم آمد که در چنین شرایطی رفتن حداقل شخص من به لبنان حتما ضرورت دارد و این یک تصمیم شخصی بود. محضر حضرت آقا رفتم و با ایشان صحبت کردم و گفتم به این جمع بندی رسیده ام که در این شرایط این سفر را  داشته باشم و این تصمیم خودم بود که به جنوب لبنان بروم، آن هم در شرایطی که رزمندگان در حال مقاومت بودند.

ایشان فرمودند اصل موضوع خوب بوده و تصمیم خوبی است اما چگونه؟ من به ایشان عرض کردم اگر شما با آن موافق هستید، همه ابعاد را هم می دانید و همه هماهنگی کارها رو خودم انجام می دهم و رعایت هایی که قرار است انجام شود را خواهم داشت اما به هر حال قرار است وارد محیط جنگ شویم. در نهایت ایشان با اصل سفر موافقت کردند با این تأکید که رعایت این بحث ها هم شود و گفتند حتما هم لازم است و تشخیص شما درست است.

اجازه را که از ایشان گرفتم، ملاقات های دیگری داشتم و حین رفتن به فرودگاه برای سفر به تاجیکستان، هماهنگی های لازم برای بازدیدها و ملاقات های لبنان را نیز صورت دادم. قرار بود این سفر، رسمی هم باشد. شرایط جنگی بود و باید ملاقات هایی هم انجام می دادم که همه این کارها انجام و تصمیم بر این شد که شنبه صبح حرکت کنیم چرا که یکشنبه هم حتما باید در نشست IPU که در ژنو برگزار می شد، شرکت می کردم. پرواز انجام و مقدمات دیدارها فراهم شد. زمانی که به آنجا رسیدیم از مسیر سوریه و شمال لبنان وارد شدیم و حدود ۳۰ مایلی فرودگاه بودیم که دیدیم همه فضای آنجا را پهپادها گرفته اند و برج مراقبت هم می گفت این منطقه آلودگی پرواز دارد و شما خودتان باید مراقب آنها باشید.

رژیم صهیونیستی از پرواز ما به سمت لبنان مطلع بود/ زمان فرود هواپیما، شرق فرودگاه کاملا بمباران شد/ حزب الله هم تأکید داشت به ضاحیه نرویم

طبیعی بود با توجه به اینکه پرواز ما پرواز مسافری نبود و ویژه بود همه می دانستند چه کسی در حال سفر به لبنان است و قطعا رژیم صهیونیستی نیز مطلع بود. کشتی های جنگی رژیم صهیونیستی نیز با فاصله کمی از سواحل بیروت، مستقر بودند و بخشی از بمباران هایی که انجام می شد توسط توپخانه کشتی های جنگی صورت می گرفت که به ساحل بسیار نزدیک بود و از دریا به ساحل شلیک می شد. زمانی که ما قصد نشستن در فرودگاه داشتیم، از روی ناوی که آنجا حضور داشت، عبور کردیم. شرق فرودگاه کامل بمباران شد که همه مسافران هواپیما این بمباران را دیدند لذا خطرات کاملا وجود داشت اما به هر حال انجام دادیم.

بازدیدی از منطقه بمباران شده شب گذشته جنوب و ضاحیه لبنان در میان دو ملاقات خود داشتم. بچه های حزب الله تأکید داشتند ما به آن منطقه نرویم. توجه به این نکات لازم است. امروز نیز ما نیازمند همین روحیه هستیم. همانجا بود که من گفتم حزب الله زنده است و این شعار نیست.

موگویی: کسی از داخل کشور با رفتن شما مخالفت نکرد؟ مثل رئیس جمهور و شورای عالی امنیت ملی؟

دکتر قالیباف: وقتی حضرت آقا اجازه دادند، کسی مخالفت نمی کند. البته من برای رعایت امنیت موضوع کسی را در جریان قرار ندادم و فقط با سیستم مربوطه در وزارت امور خارجه در ارتباط و با آقای عراقچی هماهنگ بودم و ایشان خودش هم آمد.

موگویی: اینکه شما خلبان این پرواز بودید یک جنگ رسانه ای بود و یا واقعا خلبان بودید؟

دکتر قالیباف: از آنجایی که الزاماتی برای پر کردن ساعات پرواز داریم باید خلبانی کنیم و خودم خلبان آن پرواز بودم.

موگویی: اسرائیل تهدید نکرد و پیغام نداد؟

دکتر قالیباف: نه. چون ما تمام مسیر قانونی حوزه پرواز را انجام دادیم.

موگویی: برای این می گویم که آنها به هواپیماهای ایرانی اجازه پرواز نمی دادند.

دکتر قالیباف: بله اما ما همه مسیرهای قانونی را رفتیم. البته قانون برای آنها اهمیت ندارد و قانون خود را دارند و هر اقدامی بخواهند می کنند.

موگویی: برای همین می گویم ریسک بود. تولید قدرت داشت اما ریسک بود. ما خودمان می گفتیم هر لحظه می زنند. زمانی که در حرکت است، زمانی که بنشیند زمانی که بازدید از ضاحیه داشتید؛ هر لحظه احساس می کردیم الان می زنند. شما با گروه های نظامی و فرماندهان حزب الله هم ملاقات داشتید؟

دکتر قالیباف: بله. من با رزمندگانی که مسئولیت خط را بر عهده داشتند ملاقات کردم و صحبت داشتم و گزارشی از آخرین وضعیت را دریافت و مشورت های لازم را ارائه کردم.

ایران به گروه‌هایی که از سرزمین خود دفاع می‌کنند، کمک می‌کند/ حمایت از حماس و حزب الله، حفاظت از امنیت ملی ایران است

موگویی: از موضوع لبنان عبور کنیم. موضوعی را شنیدم که شما در دهه ۷۰ یک عملیات گنگستری به همراه محمد کاظمی داشتید و موشک به لبنان بردید. خیلی تلاش کردم خودتان بگویید که نگفتید و مجبور شدم خودم بپرسم. این اقدام شما برای زمانی بود که فرمانده نیروی هوایی بودید؟

دکتر قالیباف: بله. آنچه مشخص و روشن است این است که به هر حال ما به حماس، جهاد اسلامی، حزب الله و همه گروه هایی که در حال دفاع از سرزمین خود، اسلام و امت اسلامی هستند، کمک و از آنها حمایت می کنیم. البته ما در واقع از امنیت ملی و منافع ملی خود دفاع می کنیم در حالی که برخی در تهران شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» سر می دادند. همان ها امروز و بعد از اجرای عملیات وعده صادق ۳ می دانند اگر ما مقابل رژیم صهیونیستی در جولان نایستیم و نجنگیم حتما این رژیم در منطقه جلولا در کردستان عراق و ۳۰ کیلومتری مرز ایران با ما خواهد جنگید. اینجاست که منافع ملی و منافع جهان اسلام، امنیت ملی و امنیت منطقه، دفاع از حقوق بشر و انسانیت، همه با هم ایجاب می کند که در آنجا از خود دفاع کنیم لذا از این جهت در بخش های مختلف به آنها کمک می کردیم.

حماس و حزب الله خودشان موشک تولید می‌کنند

آیا وقتی حماس در زندان روباز غزه موشک تولید می کند، حزب الله نمی تواند موشک تولید کند؟ قطعا بهتر می تواند. اینها ظرفیت های خود آنهاست و فقط باید مسیر را بیاموزند و طبیعتا در شروع کار نیازمند حمایت هایی هستند که ما انجام می دهیم.

موگویی: خاطره خود را نگفتید.

دکتر قالیباف: الان جای گفتن این خاطره نیست.

موگویی: آن روش ها برای ارسال تجهیزات که با پیشرفت تکنولوژی دیگر امروز استفاده نمی شود.

دکتر قالیباف: چرا ممکن است هنوز به همان روش عمل کنیم.

موگویی: اگر تصور می کنید هنوز همان روش ها کارساز است، نگویید.

دکتر قالیباف: شما پرسیدید چرا به بیروت رفتید که من از احساس آن زمان خود گفتم که برای آن اجازه گرفتم و آن را هم گفتم. شاید اگر رئیس مجلس نبودم، احتیاجی به اجازه گرفتن هم نداشتم و مثل یک رزمنده به میدان می رفتم. آن زمان هم که در حوزه نیروهای نظامی بودیم باید سلسله مراتب را رعایت می کردیم اما جاهایی باید کارهایی انجام شود که مسئولیت کار را خود شخص بپذیرد و پای تصمیمی که می گیرد، بایستد.

مثلا به توئیت ساعت ۴ صبح آقای عراقچی اشاره می کنم. پیش از آن، مصوبات و تصمیم گیری ها بر این بود که چون دشمن جنگ را شروع کرده و اول مورد اصابت قرار داده، ما باید آخرین پارت موشک را بزنیم؛ اگر ما بزنیم و آنها باز هم بزنند، ما باز هم خواهیم زد، هرچقدر می خواهد جنگ طول بکشد.

فرمانده میدان بر اساس مصوبه شورای عالی امنیت ملی برای ادامه شلیک موشک‌ها تصمیم گرفت/  در لحظات سخت باید، تصمیم‌گیری کرد

حدود ساعت ۷ صبح بود که ۱۴ موشک شلیک کردیم. توئیت آقای عراقچی اینگونه بود که جنگ ساعت ۴ تمام شود اما آنها باز هم زدند. تصمیم گیری در این حوزه را فرمانده میدان گرفت. اینجا فرمانده مسئولیت می پذیرد و کار را انجام می دهد. ما باید به هر حال آخرین موشک را می زدیم. حتی بعد از آن اسرائیل خطای دیگری کرد و جواب آن را هم دادیم. اینجا جای اجازه گرفتن از کسی نیست. از قضا حضرت آقا خودشان می دانند. نیروهای مسلح فرماندهی و سلسله مراتب فرماندهی دارند و هر کسی مسئولیت خود را دارد و پاسخگو است. جاهایی نیز باید شجاعانه تصمیم گیری و عمل کرد.

موشک‌هایی که با حاج قاسم به لبنان بردیم، نقطه عطفی در همکاری با حزب الله بود

زمانی که ما آن کار را انجام دادیم (موشک به لبنان بردیم) طبیعتا بر اساس حمایت و پشتیبانی هایی بود که باید انجام می شد. زمانی که این اتفاق افتاد، یک خط، شکسته شده و نقطه عطفی بود. حتی آن زمان که با حاج قاسم خدمت سیدحسن نصرالله رفتیم و ایشان متوجه این اتفاق شد، همانجا عبای خود را مانند فرش پهن کرد و دو رکعت نماز شکر به جا آورد که چنین فرصتی برای آنها فراهم شده است. می خواهم بگویم این مسیر، حرکت و راه، نشان می دهد که حزب الله زنده است. جوانان لبنانی که دل در گروی کشور خود دارند، از انسانیت حمایت می کنند آن هم در برابر جنایات رژیم صهیونیستی. آنها ایستاده اند و همین جنایات است که افراد را وظیفه مند می کند.

موگویی: شما مقاومت می کنید اما من بعدا این خاطره را در اینستاگرام شخصی‌ام می نویسم.

موضوع بعد اینکه، تقریبا از قبل از اجرای عملیات وعده صادق ۱، سطح تنش ما با رژیم صهیونیستی بالا رفت که آنها سفارت ما را مورد هدف قرار دادند و ما این عملیات را انجام دادیم. بحثی همانجا آغاز شد که اگر ما چک اول را محکم زده بودیم و قبل‌تر اگر عین الاسد را درست زده بودیم و کم نمی زدیم، اسرائیل جرأت حمله به سفارت را نمی کرد. در زمان عملیات وعده صادق ۲ و ۳ نیز این بحث پیش آمد که فرماندهان سپاه از جمله آقای باقری و آقای رشید از پاسخ دادن به اسرائیل خودداری می کنند.

آیا قبول دارید ما در جریان عملیات وعده صادق ۱ موشک ها را خوب نزدیم و اگر بهتر می زدیم، اسرائیل شاید جلوتر از این نمی آمد؟ الان هم چیزی گفتید و آن این بود که اگر من جای حزب الله لبنان بودم به جای عمق ۵ کیلومتر تا عمق ۱۰۰ کیلومتر را مورد هدف قرار می دادم. البته نمی خواهم با این سؤال شما را مقابل فرماندهان نظامی کشورمان قرار دهم.

ترسو خواندن فرماندهان سپاه که بیش از ۴۵ سال سابقه مجاهدت داشتند، ظلم است

دکتر قالیباف: فرماندهان سپاه از دوستان ما و جزء مبارزان خط مقدم با رژیم صهیونیستی هستند و هرکس غیر از این حرفی بزند به کشور ظلم کرده و به رژیم صهیونیستی کمک می کند. اینکه کسی در خیابان می ایستد و می گوید فرمانده ترسو نمی خواهیم، از کجاست؟ چه کسی ترسو است؟ شهید باقری؟ شهید حاجی زاده؟ شهید سلامی؟ شهید محرابی؟ اینهایی که ۴۵ سال و بیش از یک و نیم برابر عمر کسی که این سخن را گفته، سابقه مجاهدت دارند؟ آنهایی که بحث کارشناسی دارند نباید اینگونه ظلم کنند.

موگویی: سوال من را پاسخ ندادید. من می گویم ما بین اجرای عملیات وعده صادق ۱ کم زدیم و بین این عملیات و وعده صادق ۲ تعلل کردیم که اسماعیل هنیه و سیدحسن نصرالله در این بازه زمانی به شهادت رسید و این تردیدها باعث شد اسرائیل برای حمله اقدام کند.

دکتر قالیباف: شما که می گویید کم موشک زدیم، تصور می کنید در عملیات وعده صادق ۱ چند موشک شلیک کردیم؟

موگویی: تصور می کنم حدود ۱۰۰ موشک یا کمی بیشتر.

دکتر قالیباف: ما به ازای حمله ای که آنها به سفارتمان کردند، نزدیک به بیش از ۱۵۰ موشک از یک نوع شلیک کردیم، موشک کروز، انواع مختلف بالستیک و حدود ۲۰۰ پهپاد هم زدیم. الان از نظر شما کم و زیاد یعنی چه؟ چه چیزی باید می زدیم؟

موگویی: یعنی دلمان خنک نشد.

موشک‌های کروز عملیات وعده صادق ۱ در لایه‌های پدافندی منهدم شد/ جنگ ما با رژیم صهیونیستی نبود با آمریکا و کل ناتو بود

دکتر قالیباف: دل شما با چه چیزی خنک می شود؟ در عملیات وعده صادق ۱ با حجم خوبی زدیم. خیلی روشن بگویم؛ این عملیات در عین حال که به خوبی انجام شد اما به گونه ای پیش رفت که همه موشک های کروز در لایه های پدافندی آنها مورد اصابت قرار گرفتند و ما از این عملیات، تجربه کسب کردیم. ما که با رژیم صهیونیستی نمی جنگیم بلکه جنگ ما با این رژیم از جایی شروع می شود که وارد فضای سرزمینی آنها شویم. ما پیش از آن با ناتو می جنگیم. امروز پدافندهای آمریکایی در منطقه حضور دارند.

سال ۲۰۱۶ و دوره اول ریاست جمهوری ترامپ را به یاد بیاورید که یک حائل پدافندی در کشورهای همسایه ما ایجاد کرد و از آنها ۴ میلیارد دلار نیز پول دریافت کرد. از این رو این جنگ با مدیریت، پشتیبانی و حمایت نظامی آمریکا بود. در عملیات وعده صادق ۱، ۱۹۲ هواپیما حضور داشت که همه آنها متعلق به رژیم صهیونیستی نبود بلکه هواپیماهای ناتو هم بودند به این معنا که انگلیسی ها و فرانسوی ها نیز حضور داشتند.

موگویی: یعنی آنها پدافند روی موشک های ما شده بودند؟

دکتر قالیباف: بله. به تعداد پهپادهایی که آنجا پرواز می کردند، هواپیما برای مقابله حضور داشت. نمی دانم وقتی می گویید دل ما خنک نشد یعنی ما باید چه کنیم که دل شما خنک شود. این حجم آتش را ببینید. خواهش می کنم تصور کنید که وقتی بیش از ۱۵۰ موشک در یک زمان شلیک شده، یعنی چه. در ادبیات نظامی شلیک در این حجم و با این کیفیت به معنای قدرت کار است.

هیچ تعللی میان عملیات‌های وعده صادق نبود/ عملیات وعده صادق ۱ نخستین تجربه ما در شلیک موشک‌های ۲هزار کیلومتری بود

موگویی: چرا بین عملیات وعده صادق ۱ و ۲ تعلل شد. روزی که اسماعیل هنیه را زدند بین این دو عملیات تعلل شد و بچه های حزب اللهی از این موضوع شاکی بودند و معتقد بودند باید صبح فردای آن روز حمله می کردیم. دلیل فنی و راهبردی داشت و یا علت در تصمیم گیری بود؟

دکتر قالیباف: ما هیچ تعللی نکردیم. یک سؤال می پرسم؛ عملیات وعده صادق ۱ نخستین تجربه ما در جمهوری اسلامی در حوزه نظامی بود که قصد داشتیم این تعداد موشک و پهپاد را در فاصله ۲ هزار کیلومتری به سمت دشمن رها کنیم و با دشمنی که رژیم صیهونیستی و آمریکا و به معنای قدرت جهانی است، بجنگیم. این تجربه اول ما بوده است یا خیر؟

عملیات‌های اخیر، جنگ با قدرت فناوری روز بود/ ما باید اشکالات را اصلاح می‌کردیم

موگویی: بله. ما قصد تست موشک های خود را داشتیم البته پیش از آن حدود ۵ موشک هم به داعش زده بودیم.

دکتر قالیباف: مگر داعش چه پدافندی داشت؟ آن جنگ مثل جنگ با رژیم بعث بود و با عملیات اخیر قابل قیاس نیست. امروز ما در حال جنگ با یک قدرت فناوری روز هستیم. ما عملیات وعده صادق ۱ را انجام دادیم و حتما نقطه ضعف هایی داشته ایم که شما هم به آن اشاره کردید و اینجا هم نقاط ضعفی داشته ایم که بعد از عملیات متوجه آن شدیم. به نظر شما اگر ما عملیات وعده صادق ۲ را انجام می دادیم در حالی که ضعف های خود را برطرف نکرده بودیم و مجددا آن اشتباهات را تکرار می کردیم، شما به عنوان فرزند ایران از ما سؤال نمی کردید چرا تجربه ای که داشتید را اصلاح نکردید؟

موگویی: پس به دلیل فنی بود و این تأخیر به خاطر همین موضوع بین عملیات ها بود.

دکتر قالیباف: دلیل آن هم تکنیکی و هم تاکتیکی بود یعنی هم در حوزه طراحی و هم در حوزه فنی. حادثه پیجرها را ببینید. تلویزیون حدود یک ماه بعد از عملیات وعده صادق ۱، گزارشی از ۷ سال گذشته منتشر کرد و نشان داد که دشمن به برخی تراشه ها و لوازم الکترونیکی که ما برای حوزه مسائل نظامی از آنها استفاده می کردیم، دسترسی یافته، باعث ایجاد اختلال در سیستم های موشکی ما شده بود و آن را آلوده کرده بود. ما متوجه این موضوع شده بودیم و آنها منتظر بودند ۲ سال بعد، از این اقدام خود بهره برداری کنند.

موگویی: یعنی قرار بود حادثه ای مثل پیجرها روی موشک های ما رخ بدهد؟

دکتر قالیباف: بله و ما آن را از حدود ۵ یا ۶ سال قبل، تشخیص داده بودیم. تلویزیون اینها را نشان داد که همه اصلاح و دنبال شد. ما زمانی که عملیات وعده صادق ۱ را انجام دادیم، متوجه شدیم برخی اشکالات دیگر هم وجود دارد که صرفا زمانی خود را بروز می داد که موشک شلیک می شد و تا پیش از شلیک، قابل تشخیص نبود. ما در شلیک خود در عملیات وعده صادق ۱ متوجه این موضوعات شدیم. بعد از آن بود که فهمیدیم دشمن به طور دقیق با دسترسی های ماهواره ای خود از پیش زمان شلیک می تواند متوجه شود که قرار است شلیکی صورت گیرد.

به هر حال این موشک ها نیازمند سیستم های هدایت هستند و کار بخشی از آنها با GPS و سایر مسیریاب هاست لذا آنها در یک جنگ کاملا فضایی با موشک ها هستند تا آن را منحرف کنند و با ظرفیت های الکترومغناطیسی می توانند دیواره هایی ایجاد کنند که در موشک ها تأثیر بگذارد. تازه همه اینها برای پیش از این است که موشک ها به رژیم صهیونیستی برسند و بعد از آن فناوری به گنبد آهنین می رسیم.

نیروهای مسلح برای حل اشکالات فنی موشک‌ها، شب و روز نداشتند/ در عملیات وعده صادق ۳، روز به روز تسلط تاکتیکی و تکنیکی افزایش یافت و تمام موشک‌ها به هدف نشست

ما این تجربیات را در جریان عملیات پیدا کردیم. حدود ۷ ساعت به طول می انجامد تا پهپادها پس از رهاسازی به مقصد برسند در حالی که موشک ها تنها حدود ۱۵ دقیقه زمان نیاز دارند لذا باید هماهنگی میان این دو ایجاد شود. از سوی دیگر سرعت موشک های کروز یک ماخ و برخی موشک های دیگر از ۶ تا ۱۳ ماخ است. این زمان بندی ها در حوزه تاکتیکی تعریف می شود که نیازمند هماهنگی است. آیا نباید وقتی در این سطح، اشکالاتی در عملیات وعده صادق ۱ یافتیم، آنها را برای عملیات وعده صادق ۲ از بین می بردیم؟

من به شما می گویم هیچ کدام از نیروهای مسلح شب و روز نداشتند تا اینکه این اشکالات را مرتفع کنند که بتوانیم عملیات دقیقی در عملیات وعده صادق ۲ داشته باشیم. حتی به عملیات وعده صادق ۳ بنگرید که موشک های شب اول تا شب هفتم با یکدیگر متفاوت شدند و آخرین روز را ببینید که شب و روز و زمان دیگر برای ما موضوعیت نداشت و تنها قصد داشتیم دهان دشمن را ببندیم و بگوییم در حوزه تاکتیکی و تکنیکی تسلط داریم و به آن افتخار می کنیم و بر همین اساس نیز اقدام کردیم. ما تنها یک موشک به منطقه بئرالسبع که مهم ترین نقطه برای آنها بود، شلیک کردیم که به هدف هم نشست. همه اینها در حالی بود که حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد موشک های ما در عملیات وعده صادق ۱ پیش از اینکه به سرزمین آنها برسد، منهدم می شد اما روز آخر عملیات وعده صادق ۳ توانستیم سرزمین آنها را تنها با یک موشک مورد هدف قرار دهیم.

ما در بخش های مختلف عملیات وعده صادق ۳، تعداد ۵ یا ۱۰ موشک را با هم می زدیم اما بعد از آن تعداد را کمتر کردیم اما این به معنای آن نیست که ما قدرت آتش نداشتیم بلکه به این معناست که به خاطر تسلطمان، هر موشکی که شلیک می کردیم، به هدفی که در نظر داشتیم اصابت می کرد.

اسرائیل درباره هدف قراردادن ۵۰ درصد لانچرهای ایران، کذب گفته‌ است/ رزمندگان متولد دهه ۶۰ و ۷۰ از رزمندگان متولد دهه ۳۰ و ۴۰ شجاعانه‌تر و شهادت‌طلب‌تر جنگیدند

موگویی: حاج آقا؛ اسرائیل می گفت حدود ۵۰ درصد لانچرهای ایران را مورد هدف قرار داده است.

دکتر قالیباف: هرگز اینگونه نبوده است. آنها خودشان می دانند و من هم به شما می گویم که ما مدیون جوانان متولد دهه ۶۰ و ۷۰ هستیم. در مراسم سالروز اربعین شهدای جنگ ۱۲ روزه در هوافضا، خاطره ای گفتم که به زمان حیات حاج قاسم باز می گشت که از خود می پرسیدیم آیا اگر روزی جنگ شود، متولدین دهه ۶۰ و ۷۰ در آن زمان همچون رزمندگان متولد دهه ۳۰ و ۴۰ می جنگند؟ چون نسل تغییر کرده است. باور همه ما این بود که اینگونه نیست اما در جریان عملیات وعده صادق ۳ همه ما به چشم دیدیم که رزمندگانی که پای لانچرها و پدافندها بودند، از رزمندگان تخریب‌چی زمان جنگ که از شجاع ترین و شهادت‌طلب‌ترین افراد لشگرها برای معبرگشایی بودند، شجاعانه تر جنگیدند.

ما با شهید سلیمانی، شهید باقری، شهید رشید و شهید حاجی زاده درباره این موضوعات صحبت کرده بودیم. من در آن مراسم به مردم گفتم ما روح این شهدا را در این مراسم حاضر و ناظر می بینیم لذا همینجا شهادت می دهم این بچه ها شجاعانه تر از رزمندگان دوران دفاع مقدس جنگیدند به ویژه که احتمال شهادت آنها پای قبضه بالای ۷۰ درصد بود. موردهایی داشتیم که گروه اول پای لانچر می رفتند و شهید می شدند، گروه دوم می رفتند و شهید می شدند و گروه سوم که پای کار می رفت، می توانست شلیک کند.

قدرت آتش ما در حوزه موشکی و توان لانچرها از تصور دشمن بیشتر بود

از این رو الحمدلله در بحث لانچر و شلیک آنچنان قدرت آتشی داریم که دشمن تصور چنین قدرتی را نداشت و ندارد؛ نه در آن روزی که مقر آمریکایی ها را زدیم و نه وقتی که آخرین قسمت موشک ها را آن روز صبح و بعد از آن شلیک کردیم. همه اینها ظرفیت عملیاتی ماست.

موگویی: آن روزها به شهر موشکی سرکشی کردید؟

دکتر قالیباف: نه آن روزها نرفتم چون کارهای دیگری داشتیم اما به صورت مرتب و لحظه‌ای با بچه ها در ارتباط بودیم و کار آنها را دنبال می کردیم.

موگویی: بعد از جنگ چطور؟

دکتر قالیباف: بله بعد از جنگ دنبال کردیم.

موگویی: وضعیت آنها چگونه بود؟

دکتر قالیباف: روحیه همه آنها خوب بود.

وضعیت آفندی و قدرت آتش ما در حوزه تاکتیکی و تکنیکی به‌گونه‌ای است که اگر دشمن حمله کند، قطعا ضربه سنگین‌تری را متحمل خواهد شد

موگویی: کمی اطلاعات محرمانه بدهید.

دکتر قالیباف: واقعا می گویم، امروز الحمدلله وضعیت آفندی و قدرت آتش ما در حوزه تاکتیکی و تکنیکی بسیار خوب است و اگر مجددا خیال حمله به سر دشمن بزند، قطعا از عملیات وعده صادق ۳ محکم تر و دقیق تر عمل خواهیم کرد. من از فاصله میان عملیات های وعده صادق ۱ و ۲ و عملیات های وعده صادق ۲ و ۳ گفتم لذا اگر عملیات وعده صادق ۴ رخ بدهد، قطعا تجربیات بیشتر و بهتری کسب کرده ایم تا عملیات کنیم. وقتی روندی که رژیم صهیونیستی طی ۸۰ سال طی کرده را دیده ایم، باید امروز برای اینکه آنها متجاوز نباشند، محکم و قاطع باشیم و محاسبات آنها را به هم بریزیم تا بدانند اگر بزنند، می خورند.

دکتر پزشکیان هیچ تردید و مخالفتی با عملیات وعده صادق ۲ نداشت و در حمایت از نیروهای مسلح درنگ نکرد

موگویی: آیا دولت با عملیات وعده صادق ۲ مخالف بود و دکتر پزشکیان برای آن تردید داشت؟

دکتر قالیباف: خیر به هیچ وجه. انصافا هماهنگی میان سران قوا، میان اعضای شورای عالی امنیت ملی بسیار بالا بود و چون اشاره کردید شخص آقای پزشکیان هیچگاه در حمایت از نیروهای مسلح و پشتیبانی از آنها و حمایت های مادی که نیاز بود و باید انجام می شد، لحظه ای درنگ نکرد و نه تنها درنگ نکرد بلکه به واقع کمک کرد و من شاهد و ناظر همه جلسات بوده ام.

موگویی: در جلسات شورای عالی امنیت ملی که درباره عملیات وعده صادق ۲ تصمیم گیری شد، تردید، ان‌قُلت یا صحبتی از سوی دولت یا اطرافیان آنها نشد؟

دکتر قالیباف: اصلا و به هیچ وجه.

موگویی: پس فاصله میان عملیات وعده صادق ۱ و ۲ صرفا به دلایل فنی بود.

دکتر قالیباف: بله دلایل فنی و نوع آرایش و تکنیکی که باید داشته باشیم.

طی ۱۲ سال با دو شخصیت از بشار اسد روبرو بودیم

موگویی: ما این همه شهید در سوریه دادیم و امکانات مادی در اختیار قرار دادیم اما در نهایت این کشور را از دست دادیم اما حکومت بشار اسد نیز سقوط کرد.

دکتر قالیباف: اگر بخواهم روشن و شفاف بگویم باید حرف آخر را ابتدا بزنم و بعد تحلیل کنم. ما واقعا طی این مدت ۱۲ ساله با دو شخصیت بشار اسد روبرو بودیم. نخست، بشار اسد زمان داعش بود که این گروه تروریستی ابتدا در سوریه رشد کرد و بعد به عراق و سپس تا نزدیکی مرزهای ایران آمد و یکی از علت های حضور ما در سوریه نیز به خاطر همین حفظ منافع ملی خودمان بود. به هر حال داعش دست پرورده آمریکا بود و ترامپ در رقابت های انتخاباتی ۲۰۱۶ اعتراف کرده بود که آمریکا داعش را در منطقه تأسیس کرد و مدارک و شواهد آن وجود دارد.

روایت دکتر قالیباف از شخصیت اول بشار اسد از قول شهید سلیمانی/ بشار در زمان داعش، شخصیت بسیار محکمی داشت

خود بشار اسد در آن زمان شخصیت بسیار محکمی داشت. حتی زمانی رسیده بود که تیر سلاح کلاش به کاخ بشار اسد اصابت می کرد به این معنا که دشمن بسیار به مرکز حکومت دمشق نزدیک شده بود. حتی شهید سلیمانی به من می گفت باقر آن روزها که این اتفاقات افتاد من به بشار گفتم شما اینجا را خالی کنید و با هلی کوپتر به نقطه دیگری بروید اما بشار قبول نکرد و گفت امشب را نیز اینجا می مانم و اگر این روند ادامه یافت، تغییر مکان می دهم. شهید سلیمانی می گفت به بشار گفته است من به لحاظ امنیتی، مصلحت نمی دانم اینجا بمانید اما بشار اصرار کرد که نه اگر من از اینجا جابجا شوم، در انگیزه ارتش و سایر نیروها سستی ایجاد می شود لذا امشب را نیز صبر می کنیم. شهید سلیمانی می گفت زمانی که دیدم بشار اسد تا این حد محکم است، من نیز از او حمایت کردم و گفتم بایست و ما نیز تمام تلاش خود را می کنیم.

موگویی: یعنی آن زمان حاج قاسم هم کار سوریه را تمام شده می دانست.

دکتر قالیباف: به هر حال بشار اسد رئیس جمهور کشور بود و حفظ این شخصیت در معادلات سیاسی و نظامی بسیار مهم بود و در نهایت تصمیم بر این شده بود که او برود و نیروهای نظامی بمانند اما در نهایت خود بشار قبول نکرد و این حاکی از اراده جنگیدن و روحیه ایستادگی او بود. حاج قاسم نیز به من گفت قالیباف، همه اتفاقات در سوریه از صبح فردای آن روز افتاد گویی خداوند درِ پیروزی را به سوی سوریه باز کرد و داعش دچار تزلزل شد و توانستیم آنها را جمع کنیم.

روایت دکتر قالیباف از شخصیت دوم بشار اسد در جریان سفر رسمی خود به سوریه/ بشار، بی‌اراده شده بود

بعد از شهادت شهید سلیمانی و زمانی که رئیس مجلس بودم سفر رسمی به سوریه داشتم و حدود ۲ ساعت و نیم با بشار اسد گفتگو کردم. پیش از این دیدار نیز بازدید غیررسمی از منطقه حلب، ادلب و جبهه سوریه داشتم و بعد از بازگشت با بشار که از قبل هم با او آشنایی داشتم، گفت و گو کردم. من به او از سابقه رزمندگی خود گفتم که بر اساس آن، طی بازدیدهایی که از سوریه داشته ام متوجه شدم در حال حاضر حدود ۵ سال است هیچ عملیات جنگی در منطقه ادلب صورت نگرفته در حالی که شرایط نشان می داد، تروریست ها در آن منطقه فعال هستند و ضعف هایی در حوزه دیپلماسی وجود دارد. نتایج نشست آستانه به درستی پیش نمی رفت و در حوزه سیاسی و دیپلماسی مشکلاتی وجود داشت از این رو به او گفتم، شما باید ادلب را جمع کنید و حداقل زیر آتش نگاه دارید.

من آن زمان واقعا این اراده و استقامت را در بشار اسد ندیدم. از این رو تردید در شخص خود بشار، تغییر در تصمیمات، فضای قدرت نظامی و میدان و فشار به مردم کار را به اینجا رساند. کاری که رژیم آمریکا و رژیم صهیونیستی انجام می دهند این است که به مردم فشار بیاورند و آنها را در دوگانگی قرار دهند تا کشور کلنگی شود که خطر این کار به اندازه خطر تهاجم است. از این رو ما همواره باید به این نکته نیز توجه کنیم و این شیوه کار آمریکا و رژیم صهیونیستی برای تأمین امنیت مرزها و توسعه سرزمینی را بشناسیم.

در نهایت در همان جلسه بود که به تغییر رویکرد بشار اسد پی بردم که به سمت تسلیم پیش رفت و دولت سقوط کرد.

اگر هنوز در سوریه بودیم، جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران رخ نمی‌داد

موگویی: ما نمی توانستیم کاری انجام دهیم؟

دکتر قالیباف: نمی گویم نمی توانستیم کاری انجام دهیم چرا که شاید می توانستیم کاری کنیم اما دیر شده بود. اجازه دهید با صراحت بگویم؛ مردم ایران زمان جنگ خودمان دو گروه بودند که گروهی می جنگیدند و گروهی نیز به هر دلیلی به جبهه نمی رفتند اما پشت جبهه هم تحلیل های بی ربط برای جنگ نمی کردند؛ تحلیل بی ربط برای جنگ از بعد از دوران جنگ آغاز شد. یعنی از ابتدای دهه ۷۰ بود که می گفتند چرا آتش بس نخست صدام را نپذیرفتید و این حرف های مُفت را بعد از سال ۷۰ زدند و پیش از آن، این حرف ها نبود و همه یکپارچه از رزمندگان حمایت می کردند.

شما می گویید اگر ما امروز در سوریه بودیم، قطعا حمله اخیر رژیم صهیونیستی به ایران رخ نمی داد و ما همانجا با رژیم می جنگیدیم.(این درست است اما تحلیل های آن زمان را هم به یاد بیاورید) هم اکنون نیز جنگ ۱۲ روزه تمام شده اما تحلیل برخی رسانه ها را ببینید. این افراد می فهمند انسجام مهم است اما می خواهند در حوزه دفاع، مقابله، ایستادگی و مقاومت تردید ایجاد کنند.

تحلیل اقدامات نظامی که برای حفظ امنیت ملی است، باید در محافل خصوصی باشد و آب به آسیاب دشمن ریخته نشود

موگویی: یعنی آن زمانی که می توانستیم کاری برای سوریه انجام دهیم اما انجام ندادیم به علت تردید بود؟

دکتر قالیباف: نه. اوایل دوران دفاع از حرم را به یاد بیاورید. آیا وقتی شهدا را از سوریه می آوردند، علنی می شد و مردم برای تشییع به معراج شهدا می آمدند؟

موگویی: نه مخفیانه بود.

دکتر قالیباف: این یعنی چه؟ یعنی عده ای هستند که همواره غر می زنند و متوجه امنیت ملی نیستند. اگر این نقدها در محافل خصوصی باشد تا مسئولان آن را دنبال کنند خوب است اما زمانی که آب به آسیاب دشمن می ریزند، ایراد دارد.

چین هم باید در کنار روسیه در سوریه ایفای نقش اقتصادی می‌کرد

موگویی: یعنی جریانات داخلی در حضور ما در سوریه و نگاه داشتن بشار تردید ایجاد کردند؟

دکتر قالیباف: به هر حال تصمیم گیری برای این قضیه صورت نگرفت. من معتقدم روزی که روسیه به سوریه آمد و دخالت کرد، سایر قدرت های اقتصادی نیز باید در این کشور ایفای نقش می کردند؛ برای مثال کشور چین که انگیزه های بسیاری نیز داشت باید حضور پیدا می کرد. آنها می توانستند احداث برخی کارخانجات در سوریه را دنبال کنند و انگیزه این کار را نیز بر اساس اهداف و نگاه های خود دارد. آنها می توانستند از ظرفیت های حوزه ژئوپلتیکی و ژئواستراتژیکی استفاده کنند. اکنون نیز باید به این موضوعات توجه کنیم. به هر حال زمانی که می خواهیم در قد و قواره یک قدرت منطقه ای باشیم باید دیپلماسی آن را نیز دنبال کنیم اما متأسفانه این دیپلماسی را آنقدر به مذاکره چند گروه و میدان تقلیل دادیم که از موضوعات بزرگ اثرگذاری کار سیاسی جا ماندیم.

استراتژی اقتصادی و سیاسی باید متوازن با استراتژی دفاعی پیش بروند

موگویی: یعنی تلویحا می گویید دیپلماسی در سقوط سوریه مقصر بود.

دکتر قالیباف: من می خواهم بگویم وقتی ما حرکتی را آغاز کرده ایم، استراتژی های بخشی نیز باید متوازن با آن پیش بروند یعنی زمانی که ما در استراتژی حوزه دفاعی رشد می کنیم، به همان نسبت نیز باید حوزه اقتصاد و سیاست را پای کار داشته باشیم که نیامدند. اگر اینها نسبت به یکدیگر، جلو و عقب بایستند، شرایط نامتوازن خواهد شد و آسیب پذیر می شویم.

شخص بشار اعلام کرد به مستشاران نظامی ایرانی نیاز نداریم؛ ما هم در امور داخلی کشورها دخالت نمی‌کنیم

موگویی: اگر حاج قاسم بود نیز این اتفاق رخ می داد؟ یک حرف این بود که نیروی قدس تعلل کرد یعنی آقای قاآنی نتوانست نقش حاج قاسم را بازی کند.

دکتر قالیباف: من در حال تشریح دقیق موضوع هستم. نخست اینکه خود بشار بی انگیزه شده بود و می گفت نیاز نداریم مستشاران شما بیش از این اینجا باشند، به جای اینکه بگوید نه تنها مستشار نیاز داریم بلکه به تصمیم شما برای آوردن ۴ تیپ و لشگر هم لازم داریم، اینگونه می گفت. البته مشخص نیست ما اصلا این را هم قبول کنیم اما یک زمانی او این را می خواهد و زمانی هم هست که می گوید خودم می توانم اداره کنم. به هر حال آنجا یک کشور است و ما نمی توانیم بگوییم شما کشور نیستید.

من می گویم همینکه روسیه در حوزه نظامی وارد شد آیا نمی توانستیم چین را هم در منطقه دخیل کنیم؟ قطعا می توانستیم. ما مگر نمی گوییم باید با یکجانبه گرایی آمریکا مقابله کنیم؟ ما نمی توانیم به آمریکا بگوییم رفتار ارباب و رعیتی نداشته باشد بلکه ما باید یک دوپارگی در سطح دنیا ایجاد کنیم تا آمریکا بداند نباید رفتار ارباب رعیتی داشته باشد و وقتی دنبال چنین هدفی هستیم باید چین، روسیه و سایر قدرت ها را نیز در منطقه دخالت بدهیم و با همسایه های خود مرتبط باشیم. امروز وضعیت همسایه های منطقه ای ما را ببینید. نمی خواهم نام ببرم اما برخی از این کشورها در حوزه تروریستی به سقوط بشار اسد کمک کردند و کار را پیش بردند.

کشورهایی که در حوزه تروریستی به سقوط بشار اسد کمک کردند، امروز از ناحیه رژیم صهیونیستی احساس خطر کرده‌اند

موگویی: ترکیه. ما که می توانیم اسم ببریم.

دکتر قالیباف: ولی امروز همان کشور ارتباط اقتصادی خود با رژیم صهیونیستی را قطع کرده چرا که از این ناحیه احساس خطر کرده و احساس می کند این کاری که رژیم امروز در سوریه می کند، فردا با منطقه کردنشین کردستان ترکیه و بعد از آن با یک کشور اسلامی دیگر نیز خواهد کرد.

دیپلماسی ما نیز در چنین وضعی باید تلاش کند. هیچ کدام از همسایگان ما نباید هرگز از ناحیه ما احساس خطر کنند. دیپلماسی ما کجاست؟ سیاست خارجی ما کجاست؟ اقتصاد ما که باید بر اساس آن، کار را دنبال کنیم کجاست؟ ما ظرفیت این قدرت را داریم. زمانی که می خواهیم کاری را انجام دهیم و بگوییم با چه کسانی کار انجام می دهیم یا نمی دهیم باید سه شرط را مد نظر قرار دهیم؛ اینکه ما با آنهایی ارتباط خواهیم داشت که با ما منافع مشترک، دوست مشترک و یا دشمن مشترک دارند. اینها می توانند هدف ما برای اقدامات راهبردی باشند.

مصاحبه ما برای تبیین و روشن شدن جوانان است/ رژیم صهیونیستی به کسی رحم نمی‌کند

موگویی: از هفته های قبل جنگ ۱۲ روزه، بوی جنگ می آمد. شما تحلیل را آنقدر می پیچیانید و به مسیر دیگری می برید که من موضوعات اصلی را فراموش می کنم.

دکتر قالیباف: اینگونه نیست. من جاهایی که می گویید خالی بندی شده، موضوع را نگاه می دارم تا قانع شوید. حضرت آقا فرمودند دوستانی که بر اقشار مختلف تأثیرگذار(به تعبیر من انسان-رسانه) هستند، سعی کنند زمانی صحبت کنند که اطلاعاتشان دقیق است. زمانی که اطلاعات ناقص باشد، تحلیل ها دقیق نخواهد بود. از این رو من در این مصاحبه که به درخواست شما و بر اساس احساس وظیفه من صورت گرفت، می خواهم موضوعات را تبیین کنم تا جوانان ما روشن شوند. هسته سخت ما ۹۰ میلیون نفر هستند و همه باید بدانند که این رژیم خطری برای جمهوری اسلامی، ایران، همه جامعه ما و همه منطقه است. رژیم صهیونیستی به کسی رحم نمی کند و ملاحظه هیچ کشوری را ندارد.

شما غزه را ببینید که می خواهند روی خون مردم، منطقه آزاد احداث کنند و ما انجام این کار را می بینیم. زمانی که آمریکا گفت در منطقه خلیج فارس و خاورمیانه منافع داریم، امام(ره) فرمودند تو غلط می کنی در منطقه، منافع داری چرا که منافع این منطقه برای اهالی این منطقه است. از این رو به هر حال آنها در این منطقه منافع دارند و در اقتصاد سیاسی، راهبرد خود را دنبال می کنند.

رژیم صهیونیستی با هدایت آمریکا به صورت گام به گام برای شروع جنگ مستقیم علیه ایران، پیش آمد

موگویی: به جنگ ۱۲ روزه باز گردیم. از هفته های پیش از جنگ، بوی جنگ می آمد. سؤال من این است که آیا شما آمادگی آن را داشتید و آیا به مذاکرات امیدوار بودید؟ در دولت برخی امیدوار بودند و برخی هم امیدوار نبودند. من درباره شخص آقای قالیباف می پرسم. آیا شما یک هفته قبل از وقوع جنگ می دانستید که هفته بعد جنگ می شود؟

دکتر قالیباف: من مطمئن بودم جنگ در پیش است اما درباره زمان آن نمی توانستم نظر بدهم. ما از یک ماه قبل می دانستیم که وقوع جنگ ظرف یک هفته تا یک ماه انجام می شود و حتی در ماه های آخر همواره می گفتیم این هفته یا هفته بعد جنگ آغاز می شود. این موضوع نیز روشن است. مسیر رژیم صهیونیستی در یک چرخه صلح، جنگ و گفتگو جلو می رود. مگر ما لبنان و سوریه را ندیده ایم؟ پیش از این، رژیم صهیونیستی هر وقت جایی از لبنان یا سوریه را مورد هدف قرار می داد، جایی را نمی زد که ما حضور داشته باشیم. در گام بعدی اول به ما اطلاع می داد که سپاه در این نقطه نباشد، چرا که می خواهد حمله کند و مثال آن T۴ است. در گام بعدی جایی را مورد هدف قرار داد که یک یا دو نفر از افراد ما نیز شهید شدند و گام بعدی جایی را که سپاه نیز حضور داشت مورد هدف قرار داد و این روند بود که به جایی رسید که سفارتخانه ما را نیز مورد اصابت قرار دادند و بعد از آن هنیه را در ایران به شهادت رساندند و در نهایت جنگ ۲۳ خردادماه رخ داد.

حمله جنگنده‌های آمریکا علیه ایران، حین مصاحبه صلح ترامپ بود

هدایت این اقدامات در تمام مدت به دست آمریکا بوده است. در تمام این زمان نیز آمریکایی ها دم از مذاکره و صلح می زدند. از این رو ما کاری با رژیم صهیونیستی نداریم بلکه آمریکایی ها طرف ما هستند. زمانی که ما از صلح و صداقت آمریکایی می گفتیم منظورمان همین بود. زمانی که B۲ ها آمدند و ایران را بمباران کردند را ببینید. این جنگنده ها حدود ۹ هزار کیلومتر مسیر رفت و برگشت را طی کردند و ساعت ها در راه بودند اما در همین زمان بود که ترامپ در مصاحبه خود صحبت از صلح می کرد یعنی در همان زمانی که هواپیماهای آنها در حال طی مسیر برای بمباران کشور ما بودند.

روز ۲۳ خرداد جنگ آغاز شد و روز یکشنبه ۲۵ خرداد قرار ششمین دور مذاکرات با آنها را داشتیم. آنها ما را در یک شرایط صلح تحمیلی و جنگ تحمیلی قرار داده بودند و اجبار به انتخاب یکی از آنها می کردند. یعنی صلح آنها نیز اینگونه است. آنها در جریان مذاکره به دنبال نتیجه برد-برد نیستند و می خواهند ما داوطلبانه شروط آنها را بپذیریم تا زندگی خوب برای ما فراهم کنند؛ این یعنی عزت و استقلال خود را بدهیم. همه اینها را گذشته به ما نشان داده است. یکی از حُسن های این روزها این است که این تضادها به وضوح در کنار یکدیگر دیده می شوند.

موگویی: یعنی شما می گویید، منتظر جنگ بودید.

دکتر قالیباف: بله حتی آن شبی که این اتفاق رخ داد، آقای حاجی زاده در مقر فرماندهی خود حضور داشت و از آنجایی که آقای محرابی تا ساعت ۴ و ۵ عصر احتمال حمله را می داد نزد ایشان رفته بود. شهید سلامی نیز همان شب به این قطعیت رسیده بود که حمله صورت می گیرد و حدود ۸ شب بود که به مقر فرماندهی خود رفت و حتی با آقای جبلی تماس گرفت و درباره احتمال جنگ گفت. از این رو ما در این حوزه غافلگیر نشدیم.

موگویی: اما تصور نمی کردید فرماندهان را در مرحله اول مورد هدف قرار دهند.

دکتر قالیباف: بله در این حوزه غافلگیر شدیم و چنانچه پیش از این نیز گفته بودم، ما در زمان عملیات غافلگیر نشدیم بلکه در شیوه عملیات غافلگیر شدیم.

روایت دکتر قالیباف از شب اول حمله رژیم صهیونیستی/ بعد از اولین موشک که به شهرک شهید چمران خورد، به سرعت خود را به مجلس رساندم

موگویی: سردار، شما آن شب کجا بودید؟

دکتر قالیباف: پنجشنبه با آقای قاآنی و آقای پاکپور هر سه در مراسمی در مشهد حضور داشتیم و تا بعد از نماز مغرب و عشاء گرفتار همین بحث بودیم. علیرغم اینکه فردای آن روز جمعه بود و قصد داشتم سری به پدر و مادرم بزنم که مدت ها بود آنها را ندیده بودم و می توانستم جمعه بمانم و بعد به تهران بازگردم، به واسطه تماس ها درگیر بودم و دغدغه داشتم و تصمیم گرفتم همان شب به تهران باز گردم که حدود ۱۲ شب به تهران و حدود یک صبح به منزل رسیدم. ساعت ۵ دقیقه مانده به ۳ صبح بیدار بودم که اولین موشک به شهرک شهید چمران زده شد از آنجایی که از قبل ذهنیت داشتم، احساس کردم انفجاری از جنس دیگری است. اذان صبح که شد، دیگر برای نماز نماندم و خانواده را نیز خبر کردم و گفتم حواستان جمع باشد. من به سرعت خود را به اینجا که هم اکنون هستیم یعنی مجلس رساندم. حدود ساعت ۳ و نیم بود که به مجلس رسیدم.

تماس های خود را آغاز کردم و با آقای سلامی و غیره تماس گرفتم اما کسی پاسخگو نبود. اولین کسی که مطلع بود و تماسم را پاسخ داد آقای فدوی بود که حدود ۲۰ دقیقه مانده به ۴ صبح تلفن را برداشت و شرایط را تشریح کرد. او ابتدا به من گفت آقای سلامی اینجاست که گفتم گوشی را به او بده که گفت اینجا هست اما این اتفاق افتاده و ساختمان مورد اصابت قرار گرفته و او به شهادت رسیده و بعد از آن گفت آقا رشید هم به شهادت رسیده است.

من پیش از این ساکن شهرک شهید دقایقی بودم و ساکنان را می شناختم از این رو با همسایه آقا رشید یعنی منزل شهید سلیمانی تماس گرفتم که زینب خانم گوشی را برداشت و تا فهمید من پشت خط هستم گفت عمو این اتفاقات رخ داده و همه مسائل را توضیح داد. آنجا بود که به طور دقیق متوجه شدم چه شده است لذا ۴۵ دقیقه به طول انجامید تا ابعاد مختلف کار برایم روشن شود و از همان زمان کارهای خود را آغاز کردم.

بعد از حضور در مجلس، اول وضعیت سران قوا را پیگیری کردم و آقای پزشکیان را از تبریز به تهران بازگرداندیم/ در مرحله بعد وضعیت فرماندهان نظامی را پیگیری کردم

موگویی: چه کار کردید؟ جزئیات را بگویید.

دکتر قالیباف: جزئیات آن را نخواهید. اما طبیعتا دو کار جدی را باید آغاز می کردم. نخست اینکه حوزه مجلس را در اولویت قرار می دادم و بعد از آن دولت را پیگیری می کردم. آن شب حدود ساعت ۴ صبح بود که آقای پزشکیان را در تبریز پیدا کردم و آقای اژه ای نیز منزل خود بود. بررسی کردم آقای پزشکیان را با پروازی که آماده می کنم به تهران بازگردانیم اما بعد با بررسی شرایط، گفتم آقای پزشکیان معطل نشو، در ماشین بنشین و از جاده بیا و مرتب هم با هم تماس داشته باشیم. حتی فکر کردم هواپیمایی به زنجان بفرستم یا با هلی کوپتر به تهران برگردد اما شرایط به گونه ای بود که نمی شد و باید با ماشین به تهران می آمد. در نهایت حدود ساعت ۱۱ صبح بود که یکدیگر را در تهران دیدیم و به همراه آقای اژه ای موضوعات را دنبال کردیم.

بخش دیگر کار اینگونه بود که آن شب آقای سیدمجید موسوی که اکنون فرمانده هوافضاست نیز مشهد بود و با ماشین به تهران آمد و آقای قاآنی نیز آمد و من که بچه های هوافضا را می شناختم به همراه آنها، کار را دنبال کردم. حضرت آقا نیز از همان ابتدا به سرعت فرماندهان جدید را جایگزین فرماندهان شهید کردند و به آنها حکم دادند؛ آنها را دیدند و دستورات لازم را دادند و با همه دیدار کردند. اینکه برخی می گفتند به آقا دسترسی نیست، اینگونه نبود. از آن روز هر روز با آقای پاکپور و وزرا در ارتباط بودم و جلسات متعدد داشتیم. هماهنگی های خوبی هم انجام شد و شما نیز دیدید که واقعا فرمانده کل قوا یعنی شخص حضرت آقا در مدیریت دفاع و مدیریت کشور، دقیق عمل کرده و همه ابعاد را دنبال کردند.

جلسات شورای عالی امنیت ملی تشکیل می شد که البته حادثه ای هم رخ داد اما نمی دانم چرا اینگونه مطرح شد. در جلسه شورای عالی امنیت ملی هیچگاه همه ما با هم یکجا نبودیم. جاهای ما همواره پراکنده بود و اینگونه نبود که تصور کنید بدون هماهنگی صورت می گرفت بلکه همه رعایت می کردیم اما بالاخره اتفاقی رخ داد. البته شاید منجر به اتفاق تلخی می شد و باید به گونه دیگری کار پیش می رفت و من نمی خواهم وارد جزئیات آن شوم اما در نهایت کار به گونه ای پیش رفت آقای ویتکاف پیام آقای ونس را به صورت مکتوب برای آقای عراقچی فرستاد که من حاضرم هر کجایی که شد با شما ملاقات کنم تا جنگ متوقف شود. یعنی نشان داد کار، جبهه خود را پیدا کرده و قدرت آتش، خود را نشان داده است.

عملیات وعده صادق ۳، دکترین امنیتی رژیم صهیونیستی را در هم شکست

دشمن همواره دکترینی داشت؛ دکترین رژیم صهیونیستی این است که اولا در امنیت داخلی می گوید امن ترین نقطه دنیا، چارچوبه رژیم صهیونیستی است. همچنین می گوید هر عملیات و حمله ای قرار باشد به این رژیم صورت گیرد، آن را در مبدأ منهدم می کند و اجازه نمی دهد به سرزمین آنها برسد و اگر از مبدأ نیز به فضای سرزمینی آنها وارد شد، گنبد آهنین امکان ورود به فضا را نمی دهد و منهدم می شود.

همه اینها در حالی بود که ما واقعا در عملیات وعده صادق ۳، بهتر، کاربردی تر و مؤثرتر از عملیات های وعده صادق ۱ و ۲ عمل کردیم. البته آسیب هایی هم دیدیم که در فرماندهان و تجهیزات پدافندی بود اما آنها هرگز نتوانستند قدرت آتش ما را متوقف کنند. قدرت آتش ما هر روز، مؤثرتر و پرحجم تر سراغ آنها رفت و نواخت تیر ما ۲۴ساعته شده و هر زمان اراده کردیم، هر کجا را بزنیم، توانستیم مورد هدف قرار دهیم در حالی که آنها توقع چنین قدرتی را نداشتند. حتی دیدید که موشک های تات پایگاه سنتکام در قطر با ۱۴ موشکی که از ایران شلیک شد، مورد اصابت قرار گرفت و آنها اعتراف کردند به حدود ۷ تای آنها اصابت کرده و تصاویر ماهواره ای نیز آن را نشان دادند.

پاسخ به حملات رژیم صهیونیستی بر اساس مصوبه شورای عالی امنیت ملی و بر اساس تأیید حضرت آقا بود

موگویی: روند آن را تشریح می کنید؟ چرا که شب آخر بسیار مهم بود.

دکتر قالیباف: در تشریح روند آن باید بگویم اولا پاسخ به حملات بر اساس مصوبه شورای عالی امنیت ملی و بر اساس تأیید حضرت آقا بود. فرماندهی قرارگاه خاتم الانبیاء(ص) و نیروهای مسلح نیز به صورت مستقیم با ایشان است و مصوبات شورای عالی امنیت ملی نیز به تأیید ایشان می رسد. در خصوص این موضوع، تصمیم بر این بود که چون رژیم صهیونیستی زده است، ما نیز باید بزنیم. وقتی آمریکا هم ما را زد بنا شد تا ما هم آنها را بزنیم، از این رو مکلف بودیم تا این تصمیم درست را که ابلاغ شده بود، اجرا کنیم.

در نهایت، کمتر از ۲۴ ساعت بعد از عملیات آنها، این کار را پاسخ دادیم. اینکه کجا را بزنیم و چگونه بزنیم از جمله کارهای عملیاتی است که بر عهده شورای عالی امنیت ملی است که هم دوستان نظامی و هم دوستان سیاسی در آن حضور دارند.

من در حادثه جنگ ۱۲ روزه، واقعا دوزیست بودم؛ یعنی هم یک رزمنده بودم و رزمندگی می کردم و هم رئیس مجلس بودم و کار مجلس را انجام می دادم. صبح هایی که باید روی صندلی می پریدیم، آنجا بودم و یک روز هم مجلس را تعطیل نکردیم و ایستادیم و حتی چند قانون به تصویب رساندیم در حالی که اگر شرایط جنگی نبود، این کار چند ماه زمان می برد. بحث مربوط به ضدجاسوسی، تعلیق همکاری، به کارگیری پهپادها از جمله قوانینی بودند که طی این چند روز جنگ تصویب شد و شورای نگهبان نیز آن را تأیید کرد. نمایندگان از صبح زود پای کار بودند و ساعت ۹ صبح جلسات به پایان می رسید. از سوی دیگر نیز در خدمت آقای پاکپور بودم و در جلسات شورای عالی امنیت ملی و سران قوا شرکت می کردم.

موگویی: طی این یک هفته شما هیچ ارتباطی با رهبری داشتید؟

دکتر قالیباف: بله. تماس مستقیم ما به صورت مرتب برقرار بود. زمانی که فرماندهان جدید منصوب شدند به صورت حضوری خدمت ایشان رفتند و حکم و دستورات جدید را دریافت کردند و بعد از آن با همکاری در موضوع، امور را دنبال کردیم.

در زمان جنگ ۱۲ روزه دستورات مستقیم از رهبری گرفته می‌شد

موگویی: یعنی با ایشان درباره موضوعات گفت و گو می کردید؟

دکتر قالیباف: به صورت دقیق و روزی حداقل دو بار در ارتباط بودیم و همه داده ها و اطلاعات خدمت ایشان می رسید و دستورات گرفته می شد. آنها را دنبال می کردیم و نتیجه بازخوردها را نیز اطلاع می دادیم. توجه داشته باشید که ما در شورای عالی امنیت ملی و میان سران، خیلی اوقات کار خود را با پیک انجام می دادیم و به صورت حضوری یکدیگر را نمی دیدیم و اگر حضوری هم بود، دو نفری، سه نفری و یا پنج نفری در مکان های مختلف یکدیگر را ملاقات می کردیم تا آسیب ها به حداقل برسد و این طبیعی بود چرا که دشمن تسلط اطلاعاتی و فناورانه ای داشت که از طریق همان نیز چنین اقداماتی کرده بود.

دوستان گاهی حرف از نفوذ می زنند، تصور این است که آنها همه جا جاسوس دارند. من منکر جاسوسی نیستم اما می خواهم بگویم سهم این جاسوسی تنها ۵ درصد بود و جمع آوری و گردآوری اطلاعات طی سال ها و دسترسی به فناوری ها برای ورود به این حوزه ها و استفاده از هوش مصنوعی تأثیر بیشتری داشت و عامل انسانی را چندان دخیل نمی دانم.

موگویی: یعنی ما در این حوزه دنبال امثال کشمیری ها در دولت یا جاهای دیگر نگردیم.

دکتر قالیباف: بله. وقتی شما سیستم عاملی همچون iOS و اندروید در حوزه ارتباطی دارید که آمریکایی ها به صفر تا صد آن را تسلط دارند و بحث پیجرها نیز از این طریق رخ داد باید بدانیم که سهم این حوزه زیاد است. همین ماشین های هوشمند که خروجی کارخانه ایران خودرو هستند اینگونه است که اگر قسط یک ماشین چینی آنها عقب بیفتد، آنها ماشین را نمی دهند تا کارخانه قسط آن را پرداخت کند. این همان جایی است که می گوییم باید بفهمیم در همه ابعاد اعم از اقتصادی، نظامی، تاکتیکی، تکنیکی و رسانه تغییراتی رخ داده است.

اسنپ بک، شرایط اقتصادی را بدتر نمی‌کند اما به خاطر بی‌دقتی‌ها، فشار روانی می‌آورد

موگویی: شما با اصل مذاکره از سوی دولت موافق هستید؟

دکتر قالیباف: ببینید اروپایی ها در حوزه اسنپ بک چه می گویند. اسنپ بک در حوزه اقتصادی یعنی تحریم های یکجانبه آمریکا هم وسیع تر خواهد بود و هم چون کار آمریکاست قطعا ضمانت اجرایی دارد. اسنپ بک فشار اقتصادی به این معنا که بخواهد شرایط بدتر شود، نیست اما قطعا فشار روانی می آورد که به خاطر بی دقتی هاست.

اما در حوزه اسنپ بک باید ببینیم که مگر اروپایی ها به تعهدات خود در حوزه برجام عمل کرده اند که امروز بخواهند به اسنپ بک عمل کنند؟ به هیچ کدام عمل نکرده اند اما باز هم حرف از موشکی می زنند.

موگویی: پس چرا می گویید مذاکره کنیم؟

دکتر قالیباف: ویژگی ما ایرانی ها و انقلابی که کردیم این است که قدرت ما منطقه ای است به شرطی که دشمن ما که آن طرف نشسته، منطق قدرت و زور نداشته باشد چرا که وقتی منطق آنها زور باشد می گویند باید این شرط را داوطلبانه بپذیرید. امروز اروپایی ها می گویند اگر ما اسنپ بک را فعال نکنیم، موشکی چه می شود. شما فرض کنید اینها به ما حمله می کردند و ما موشکی نداشتیم، جز این بود که ناچار می شدیم صلح تحمیلی را بپذیریم؟ آیا ما می توانیم سر موضوع موشکی مذاکره کنیم؟ باید به این نکات توجه کنیم.

موگویی: بالاخره با این موضعی که طرف مقابل دارد مذاکره کنیم یا خیر؟

دکتر قالیباف: دستگاه دیپلماسی ما در این بخش بعد از جنگ یعنی توقف آتش، به صورت مرتب فعال بوده و وزیر امور خارجه به صورت مرتب با وزرای خارجه اکثر کشورها از کشورهای اروپایی گرفته تا کشورهای جنوب شرق آسیا تماس داشت و ارتباطات همواره برقرار بوده است. آقای عراقچی در میانه جنگ، به ترکیه و ژنو سفر و مذاکرات را  دنبال کرد و این همان بخش دیپلماسی است که در حال انجام است اما اگر منظور آنها از دیپلماسی این است که ما به دستورات آنها عمل کنیم، قطعا اینگونه نخواهد بود.

هیچ وقفه‌ای در تماس میان سران قوا و وزیر امور خارجه نیفتاد

موگویی: آقای عراقچی نیز در این جنگ فرد همراهی بودند؟

دکتر قالیباف: ایشان کاملا همراهی کردند و می خواهم بگویم به لحظه با یکدیگر تماس داشتیم. میان ارتباط ما سران قوا با هم، ارتباط با وزیر امور خارجه و ارتباط با نیروهای مسلح هیچ وقت فاصله ای ایجاد نشد و تصمیمات نیز مشخص بود و کارهای ستادی لازم نیز انجام شده بود. فرماندهی حضرت آقا نیز برای موضوعاتی که ذکر شد، و برای رفت و آمدها و حضور ایشان در میدان به صورت مؤثر برقرار بود.

سیارترین عضو شورای عالی امنیت ملی در زمان جنگ بودم/ با ماشین و موتور به جلسات می‌رفتم

موگویی: من شنیده بودم دکتر پزشکیان با موتور منتقل می شد. شما چطور؟ مجلس مستقر بودید؟

دکتر قالیباف: می توانم بگویم، سیارترین نفر در شورای عالی امنیت ملی من بودم. به این معنا که من با ماشین و موتور حتما به همه جا سرکشی می کردم مگر اینکه گاهی اوقات موضوعات خاصی بود که باید جلسات چند نفری داشته باشیم و مکانی برای آن مشخص می شد تا با دوستان جلسه بگذاریم اما بیشترین تحرک در رفت و آمد را من داشتم شاید چون سبک بار تر حرکت می کردم. ارتباطات کامل برقرار بود و روزی در این ۱۲ روز نبود که ما یکدیگر را ندیده باشیم. گاهی ۳ یا ۴ نفری و گاهی من با آنها دو نفری ملاقات داشتیم و موضوعات را دنبال می کردیم.

روایت دکتر قالیباف از قطع آتش میان رژیم صهیونیستی و ایران/ هیچ توافقنامه‌ای درباره آتش بس نداشتیم

موگویی: چه شد که با آتش بس موافقت شد؟ روند آن چگونه بود؟ مصوبه ای در این خصوص وجود داشت؟

دکتر قالیباف: اول اینکه آتش بس نشد بلکه قطع آتش شد. هیچ توافقنامه و حرفی میان ما و آمریکا سر این موضوع نشد و فعلا قطع آتش است. ما ادبیات آتش بس را می شناسیم و این آتش بس نیست. هیچ متن و توافقتنامه ای نیز میان ما و رژیم صهیونیستی که هیچ ارتباطی با آنها نداریم، وجود ندارد و حتی با آمریکایی ها که بانی جنگ بوده، از آن حمایت کرده و مستقیما در آن دخالت کردند توافقنامه ای نداشتیم.

تصمیم قطع آتش گرفته شد. در تصمیماتی که گرفته شد و بر اساس مصوبه پیشنهادی شورای عالی امنیت ملی که توسط حضرت آقا تأیید شد، بنا بر این شد که اگر ما پاسخ آمریکا را بدهیم ولی آنها جنگ را ادامه دهند، مجددا ما آمریکا را می زنیم. رژیم صهیونیستی جنگ را شروع کرده و ما متوقف نمی شویم. از سوی دیگر اگر آمریکا زد و ما زدیم و آنها مجدد ما را نزدند ما نیز آنها را نمی زنیم. این تصمیم خودمان بود و به هیچ عنوان این نبود که به آنها اطلاع دهیم. این کار تصمیم نظام و مصوبه شورای عالی امنیت ملی بود. از این رو تصمیم بر این شد که تا زمانی که رژیم صهیونیستی ادامه دهد و آمریکا آنها را پشتیبانی کند ما این رژیم و همه منافع آنها را می زنیم. زمانی ونس از طریق ویتکاف دنبال این بود که به ما بگوید نزنید و ما هم نمی زنیم که ما به آنها گفتیم خب شما نزنید و ما هم نمی زنیم اما بدانید که آخرین بخشِ زدن، حق ماست و این شرط را گذاشتیم.

شرط دوم هم این بود که بعد از توقف جنگ، اگر پهپادها یا هواپیماهای آنها وارد فضای ما شود، نقض کرده است. اس ام اس هایی به صورت مکتوب زده شد که در اختیار وزارت خارجه و اکنون در اختیار ما نیز هست. ما از ساعت ۴ صبح با آقای عراقچی مرتب در تماس بودیم که در حال بازگشت از سفر اروپا بود و با ماشین از مشهد به سمت تهران می آمد؛ تلفنی هم گفت و گو کردیم. آن شب تهران را خیلی زدند و حملات بیش از هر شب دیگری بود. ما هم با اینکه زده بودیم باز هم ساعت ۶ و نیم صبح زدیم.

موگویی: پس چرا آقای عراقچی ساعت ۴ را پایان جنگ اعلام کرد. چون باید حملات می ایستاد و بعد پایان را اعلام می کرد.

دکتر قالیباف: ایشان ساعت را زده بود و این مباحث، بحث های دیگری است؛ برداشت دیگری از زمان شده بود اما در اصل اینکه ما باید آخرین قسمت را بزنیم جای شبهه نیست و آن را اعلام کرده بودیم؛ آقای عراقچی هم اطلاع داشت. آنها بعد از آن یک لانچر ما را زدند ما هم نزدیک ساعت ۹ و ۱۱ صبح دو تای دیگر زدیم. هواپیماهای آنها مجددا در آسمان ایران پرواز کردند و در رسانه ها هم اعلام شد.

موگویی: خود شخص آقای خامنه ای نیز موافق این نوع آتش بس بودند؟

دکتر قالیباف: بله. زمانی که شورای عالی امنیت ملی سر موضوعی به جمع بندی می رسد، طبق اصل ۱۷۶ قانون اساسی، بعد از تأیید حضرت آقا تبدیل به قانون می شود که روی این تصمیم هم در شورای عالی امنیت ملی بحث و در نهایت مکتوب شد و با امضای رئیس آن یعنی دکتر پزشکیان خدمت حضرت آقا رفت و ایشان نیز آن را تأیید کردند.

به دنبال گسترش جنگ به نقاط دیگر نبودیم

موگویی: چرا ما روزهای آخر نیروی دریایی را وارد کار نکردیم در حایل که می توانستیم جنگ را به خلیج فارس بکشانیم و آسیب پذیری آنها را بیشتر کنیم.

دکتر قالیباف: معتقدیم گسترش جنگ در این برهه به دلایل مختلف به مصلحت نبود. ممکن بود اگر جنگ ادامه می یافت، قطعا دامنه آن گسترش پیدا می کرد و به هر نقطه ای کشیده می شد. بعد از آن اگر هر کجا امنیت ما به خطر می افتاد، به آن ورود پیدا می کردیم. زمانی که جنگ، تبعات اقتصادی نیز پیدا کند، این تبعات باید حتما زمانی باشد که بقیه را تحت تأثیر قرار دهد لذا همه اینها نکاتی است که مربوط به استراتژی های بخشی بوده و باید متوازن پیش برود.

اینکه گفته می شود اگر شهید رئیسی بود می‌جنگیدیم و اکنون که آقای پزشکیان است نمی‌جنگیم، از اساس اشتباه است

موگویی: این توسعه جنگ نظر آقای خامنه ای نیز هست؟ رک بگویم، گفته می شود نظر بخشی از دولت آن طور که باید و شاید همراه جنگ نبود که اگر بود، نظام، آقای خامنه ای، سپاه و شما شاید جنگ را گسترده تر می کردید و به خلیج فارس می کشاندید تا راحت تر آنها را بزنید. شاید اگر دولت شهید رئیسی بود، ما محکم تر و گسترده تر می جنگیدیم و این دولت است که همراه نیست و یا شاید به خاطر تردیدهای شما، فرماندهان یا سایرین است. می خواهم بپرسم تحلیل این صحنه چگونه است؟

دکتر قالیباف: خیر قبول ندارم. قطعا نظرات مختلف وجود دارد. گاهی در اصل موضوع و گاهی در شیوه ها ممکن است نظرات مختلف باشد که امری طبیعی است. قطعا هر ۱۳ عضو شورای عالی امنیت ملی، نظرات یکسان ندارند و قطعا دیدگاه هر کدام متفاوت است. نظرات درباره اسنپ بک یا خروج از NPT نیز تفاوت دارد و حتی ممکن است در ماندن یا نرفتن هم اختلاف نظر باشد. شاید همه موافق خروج باشند اما شیوه آن نیز مهم است. نحوه اقدام درباره اسنپ بک نیز مهم است. اینکه اگر آنها نزدند، ما مجددا بزنیم هم جای بحث دارد.

اینکه گفته می شود اگر شهید رئیسی بود می جنگیدیم و اکنون که آقای پزشکیان است نمی جنگیم، از اساس اشتباه و این تحلیل از جهت رویکردی و فردی غلط است. من ابتدای عرائضم گفتم ذره ای تردید در جنگیدن در آقای پزشکیان وجود نداشت. البته ممکن است در شیوه جنگیدن حرف وجود داشته باشد.

خدا شهید رشید را رحمت کند. ایشان از ابتدای جنگ همواره در طراحی ها، نظر مخالف داشت و نتیجه آن را تحلیل می کرد. این ارائه نظرات کار را بهتر کرده و اشکالات را برطرف می کند. او همواره در نحوه حملات نظرات مخالف داشت و می گفت هر بند انگشت تغییر زاویه، نتیجه را چند ده کیلومتر تغییر می دهد. این مثال ها را برای ملموس شدن می زنم. باید دید اینکه گفته می شود جنگ را گسترش دهیم به نفع ما هست یا خیر. حتی از جهت نظامی و سیاسی باید ببینیم منافع ما در این کار وجود دارد یا خیر. ما باید کاری کنیم که تولید قدرت کرده و اهداف ما را محقق کند اگر این کار را نکند، چه فایده دارد؟

برخی افراد تریبون‌دار، بدون اطلاع تحلیل‌های غلط از جنگ ارائه می‌کنند

متأسفانه عده ای که نه در جنگ بوده اند، نه اطلاعات جنگی دارند، نه اطلاعات اداره کشور را دارند، تحلیل هایی از خودشان می کنند و حرف هایی را در رسانه می زنند که اشتباه است.

مجلس خودمان نیز اینگونه بود که عزیزی پشت تریبون می رفت و می گفت دسترسی به رهبری نیست و آنها برای خودشان تصمیم می گیرند؛ در حالی که اصلا اساسی ندارد و متأسفانه مردم هم تصور می کنند اینگونه است. نماینده اطلاعی از موضوع ندارد لذا این تصور ایجاد می شود که دولت قصد جنگیدن ندارد و این ظلم مضاعف است و آسیب اصلی اینجاست که روی امنیت ملی، تولید قدرت کشور، تاب آوری اجتماعی و تاب آوری نظامی ما اثر می گذارد.

موگویی: امروز وضعیت سپاه از این جهت که آقای رشید و شهید باقری یک استراتژیست بودند و شهید سلامی فرمانده بود و شهید حاجی زاده عمر خود را در هوافضا گذاشته بود و در رشد این صنعت بسیار مؤثر بود، چگونه است؟ خیلی افراد شهید محرابی را نمی شناسند و من به واسطه تحقیقاتی که کردم ایشان را می شناسم. امروز وضعیت آقای سیدمجید موسوی(فرمانده فعلی هوافضا) چگونه است؟

دکتر قالیباف: وقتی شهید بهشتی شهید شد شما چند سالتان بود؟

موگویی: من ۴ سال بعد از آن، به دنیا آمدم.

دکتر قالیباف: وقتی ایشان شهید شد، مردم در خیابان شعار می دادند ایران پر از بهشتی است اما زمان که گذشت دیدیم پر از بهشتی نیست چرا که هر گلی بوی خود را دارد. اگر تصور کنیم که شهید محرابی در جایگاه خود در اطلاعات، جایگزین دارد، اینگونه نیست. ۴۵ سال گذشت و فراز و نشیب هایی را دیدیم تا این تجربیات پیدا شد. اما اگر بگویید که کار به زمین مانده یا خللی در آن ایجاد می شود و افرادی نیستند که جایگزین شوند، اینگونه هم نیست. به هر حال دیدیم که با یک فاصله چند ساعته از آغاز جنگ، کار جمع شد.

از ساعت ۳ تا ۱۰ صبح روز جنگ، یک وقفه ایجاد شد تا مجددا فرماندهان مشخص شدند اما از همان زمان، کار کاملا آغاز شد و ساعت ۸ شب بود که روی روال افتادیم. اگر فرماندهان ما حذف نشده بودند، موج اول پاسخ های ما قطعا از همان ساعت ۴ صبح با ۲۰۰ موشک آغاز می شد و جگر آنها را در می آوردیم. این حرف ها را با توجه به تجربه بعد از عملیات وعده صادق ۱ و ۲ می گویم، اما کار با یک تأخیر حدود ۱۶ ساعته آغاز شد.

فرماندهان نظامی فعلی از جمله رزمندگان باسابقه هستند

موگویی: خوب است که توضیح می دهید چون برخی می گویند ما می خواستیم بزنیم و خودمان نخواستیم و گذاشتیم ۱۶ ساعت بگذرد.

دکتر قالیباف: نه اینگونه نبود. آنها آماده بودند و فرمانده ای باید حضور داشت تا به آنها بگوید، بزنند. بحث ها روشن است. شما به آقای موسوی اشاره کردید. معتقدم این لطف خدا بود که او آن شب تهران نباشد که اگر بود حتما کنار شهید حاجی زاده به شهادت رسیده بود. آقای موسوی فردی است که به لحاظ تکنیکی و تاکتیکی منحصر به فرد است به ویژه که در هوافضا این موضوع از ابعاد صنعتی و عملیاتی بسیار مهم است که در نهایت به خوبی به کارگیری عملیاتی شود. او یک ذخیره است. سردار عبداللهی نیز در قرارگاه خاتم سابقه هماهنگ کننده ستاد کل را داشته و فرمانده لشگر زمان جنگ بود و در نیروی انتظامی نیز جانشین من بود و در نیروی زمینی و ستاد کل حضور داشت لذا ایشان واقعا از جمله رزمندگانی است که مراحل را طی کرده و جلو آمده است. سردار پاکپور از رزمندگان دوران دفاع مقدس و فرمانده لشگر ۸ نجف بوده و سابقه فرمانده نیروی زمینی را نیز داشته است. با این حال بسیار حیف بود که ما این سرداران و فرماندهان را با این تجربه از دست بدهیم.

موگویی: می گویند آقای پاکپور، فردی عملیاتی است.

دکتر قالیباف: بله رزمندگان دوران دفاع مقدس اینگونه بوده اند. آقای باقری هم در اطلاعات و عملیات بوده و در دوره ای مسئول آقای محرابی بوده است. او قبل از اینکه رئیس ستاد کل باشد، مسئول اطلاعات و عملیات بوده است. او اخوی شهید باقری دوران جنگ بود. هر گلی یک بویی دارد. آقای کریمی که امروز جایگزین آقای پاکپور شده را نیز می شناسم که از افراد قابل در زمان جنگ به لحاظ علمی، عملی و عملیاتی است. معتقدم با وجود چنین افرادی هیچ خلائی نخواهیم داشت.

مجلس با حساسیت ابعاد مختلف جنگ را دنبال کرد

موگویی: فضای اطلاعاتی ما در جنگ ۱۲ روزه خیلی آسیب پذیر بود یعنی پهپادها روی تهران و ریزپرنده ها روی شهرهای موشکی بود، ترورها صورت گرفت و دانشمندان را زدند. بسیاری انتظار دارند مسئولان دستگاه های اطلاعاتی مورد مؤاخذه، سؤال و حتی استیضاح واقع شوند. مجلس چرا درباره این موضوع صحبتی نمی کند؟

دکتر قالیباف: خیر ما در این زمینه هم در مجلس تأکید داریم و هم اقدام کردیم. وزیر اطلاعات به جلسه غیرعلنی آمد و ۲ ساعت سر موضوعات بحث کردیم. از سوی دیگر در جلسه دیگری رئیس سازمان اطلاعات سپاه آمد و به صورت مفصل صحبت کردیم لذا این حساسیت وجود دارد. من نیز اشاره کردم که بخشی از آسیب های ما در حوزه فناوری بوده تا جاسوسی به معنای جاسوسی.

موگویی: دستگاه اطلاعاتی نیز باید خود را به‌روز می کرد.

دکتر قالیباف: بنده منکر وجود ضعف در این موضوعات نیستم.

موگویی: آیا زور مجلس به آنها می رسد؟

دکتر قالیباف: قطعا می رسد. ما آنها را فراخواندیم و به صورت مفصل در حوزه ساختاری و مأموریتی و حتی تحلیل نوع شیوه های ساختاری در رابطه با اطلاعات خارجی، نحوه جاسوسی و ضدجاسوسی بحث کردیم که به صورت جدی باید به آن توجه شود. اتفاق به این بزرگی افتاده و نباید ساده از کنار آن گذشت لذا کامل آن را دنبال می کنیم اما این موضوعات جای جار زدن در بیرون را ندارد و در همان محافل مسئولیتی باید دنبال شود.

حوزه پدافندی نیازمند سرمایه گذاری برای تأمین امکانات و تجهیزات است

به صراحت می گویم که افکار عمومی بداند مجلس به نوبه خود قطعا موضوع را دنبال می کند. مقام معظم رهبری نیز به عنوان فرمانده کل قوا و دولت به عنوان وزارتخانه ای که در دل خود دارد به موضوع می پردازند و در نهایت این چرخه در شورای عالی امنیت ملی دنبال می شود که ضعف ها برطرف و امکانات و تجهیزات لازم برای کار فراهم شود. توجه به این نکته ضروری است که بیشترین آسیب ما در این زمینه در حوزه پدافندی بود که حتما باید سرمایه گذاری بیشتر در زمان کمتر صورت گرفته و حداکثر تلاش را داشته باشیم.

موگویی: الان ما پدافند داریم؟

دکتر قالیباف: بله داریم.

قدرت نظامی رژیم صهیونیستی هواپایه و قدرت نظامی جمهوری اسلامی ایران، موشک‌پایه است

موگویی: اما جنگنده های F۳۵ و F۱۵ آنها به خاک آمد و شاید F۱۶ هم می آمد و نمی توان آن را منکر شد.

دکتر قالیباف: نه منکر نمی شویم. ما هر جولانی که قرار بود در فضای رژیم صهیونیستی بدهیم، دادیم و آنها نیز هر جولانی خواستند، دادند. باید توجه داشت که آفند ما موشک‌پایه است. آنها نتوانستند موشک های ما را در مبدأ، مسیر و یا حتی فضای خود بزنند و ما موشک های خود را به زمین آنها زدیم. ما رادار مرکزی آنها را مورد هدف قرار دادیم. اما قدرت آنها هواپایه است یعنی همین کار ما را با هواپیما انجام می دهند. آنها در جریان عملیات وعده صادق ۲ که سامانه S۳۰۰ ما را زدند، وارد فضای ما نشدند بلکه هواپیمای آنها از مرز غربی عراق، موشک بالستیک هواپایه را آورد، پرتاب کرد و سامانه S۳۰۰ ما را زد لذا قدرت آنها هواپایه و قدرت ما موشک‌پایه است. نباید اینگونه گفت که آنها هوای ما را کنترل کردند و فضای خودشان امن بود. قدرت ما در موشک بود و فضا و زمین آنها را زدیم.

پهناوری جغرافیای ایران علت ضعف پدافندها بود/ اگر طرف جنگ صرفا رژیم صهیونیستی بود، ۱۰ روزه کارشان تمام بود/ آمریکا و تمام ناتو مقابل ما ایستادند

موگویی: قبول دارم اگر آسمان ما باز بود، آسمان آنها نیز باز بود. اما پدافند ما ضعیف بود.

دکتر قالیباف: با شناختی که از این موضوع و حوزه هوایی دارم، می گویم ما به لحاظ فناوری و امکانات سامانه موشک ۳۷۳، خرداد، صیاد و مجید را داریم و حتی انصافا در فناوری سیستم های ضد بالستیک و در رادارها جزء کشورهای پیشرفته هستیم فقط ممکن است به خاطر گستردگی کشورمان روی همه نقاط اشراف نداشتیم. تمام وسعت رژیم صهیونیستی به اندازه آذربایجان غربی ماست. ما برای تولید عظیم این تجهیزات و پوشش همه کشور به لحاظ کمّی ضعف داریم و ضعف ما نیز این است که امکانات مادی ما این اجازه را به ما نداده است. ما نسبت به رژیم صهیونیستی پهناور هستیم اما فناوری و علم آن را داریم. این در حالی است که آنها حمایت ناتو را دارند.

روشن بگویم اگر طرف ما صرفا رژیم صهیونیستی بود، تردید نکنید طی یک هفته تا ۱۰ روز به لحاظ نظامی آنها را ادب می کردیم و تمام می شدند اما باید بپذیریم که در حال جنگ با آمریکا و نیروهای ناتو هستیم و با قدرت جهانی می جنگیم نه صرفا اسرائیل. برخی می گفتند باید آنقدر موشک می زدید تا تمام شوند اما من می گویم که آنها با موشک تمام نمی شوند؛ باید به صورت دقیق به این موضوعات نگاه کرد.

پدافند هوایی فقط یک سیستم است. بخشی از دفاع هوایی حتما از طریق هواپیماست. در کنار اینکه گفتم به لحاظ علمی و سیستم های پدافندی و راداری اگر وضع عالی نداشته باشیم، وضعیت خیلی خوبی داریم، اما باید بپذیریم که به لحاظ هواپیما نه تولید داریم و نه به آن معنا می توانیم خرید کنیم لذا نتوانستیم سیستم یکپارچه دفاعی داشته باشیم. یعنی لازمه این پدافند، داشتن جنگنده نیز هست که باید این ضعف را برطرف کنیم البته بخشی از آن را با قدرت آفندی در عملیات جبران می کنیم و بخشی از آن این است که شیوه ها را ارتقا دهیم.

خرید جنگنده باید یکی از اقدامات ما باشد

موگویی: یعنی قرار است جنگنده بخریم؟

دکتر قالیباف: حتما یکی از کارهای ما باید این باشد. البته زمان به ما اجازه این کار را نمی دهد اما راه های زیادی وجود دارد که جلوی آنها بایستیم و اگر قرار باشد دوباره حمله کنند، می بینند که شرایط نسبت به قبل تغییر کرده است.

واقعا در این دوره به ملت و جوانان خود افتخار کردیم. روی صحبت من با جوانان حزب اللهی است که آقا هم به آن اشاره کردند. صرفا به ظاهر افراد نگاه نکنید که ممکن است میزان دینداری، رعایت مسائل شرعی و تبعیت آنها متفاوت باشد، این مردم به برکت خون شهدا و لطف خدا پشت کشور بودند. موساد و سیا این تحلیل را داشتند که ما ایران را بزنیم کار نظام جمهوری اسلامی تمام می شود. نتانیاهو هم همان ابتدای جنگ به مردم پیام داد که ما زدیم و شروع کردیم، شما هم با ما همراه شوید تا تمام شود. با این حال تحلیل برخی افراد در این چند روز قابل تصور نبود. برخی افراد که همواره در شبکه ایران اینترنشنال و شبکه من و تو حرف می زدند در حالی که نظرات بسیار متفاوتی با مبانی و اصول جمهوری اسلامی داشتند، پای کار آمدند و حول محور رهبری و ایران جمع شدند. ۲۵ سال است می گویم ما امروز جزء ۵ قدرت نخست دنیا در حوزه موشکی هستیم و به آن افتخار می کنیم اما آن را قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی نمی دانیم. این موضوع برای بعد از جنگ اخیر نیست بلکه برای ۲۵ سال قبل است. قدرت ما نه تنها در نظام جمهوری اسلامی، مردم‌پایه است بلکه قدرت ایران، مردم‌پایه است.

مسئولان نسبت به مردمی که پای نظام ایستادند، بی‌معرفتی نکنند

حضرت آقا از ایران قوی گفتند، ایران زمانی قوی می شود که مردم و خانواده ها قوی باشند و وقتی این اتفاق افتاد، مردم هم در همه ابعاد از جمله اقتصادی، معیشتی، ادب، فرهنگ، مردانگی، صداقت، انسانیت، اسلامیت و ایرانیت قوی می شوند. حرف ما همواره این بوده که قدرت ما در داشتن قلب مردم است. امروز مردم یک بار دیگر همه کاستی ها را ندیده گرفتند و گفتند شتر دیدی ندیدی. آنها ضعف ها را ندیدند و گفتند ما سر ایران و نظام خود هستیم. از این رو ما مسئولان مجددا نباید نسبت به آنها بی معرفتی کنیم. هسته سخت ما نه ۲ میلیون نفر و نه ۲۰ میلیون نفر بلکه هسته سخت ما ۹۰ میلیون نفر هستند و باید یکدیگر را در آغوش بگیریم و در برابر دشمنی که در واقع دشمن انسانیت است، بایستیم.

نباید با ادبیات همچون فلانی بنی صدر است، خودزنی کنیم

نگاه کنید یک اتفاق عظیمی افتاده است. امروز از داخل آمریکا علیه این نظام استکباری فریاد می زنند آن وقت ما نتوانیم در کشور خودمان در کنار هم قرار بگیریم؟ برخی بیانیه صادر می کنند که فردی بنی صدری است. بنی صدر مُرد و تمام شد و رفت. ما باید فرزند زمانه خویش باشیم البته نمی خواهم بگویم که تکرار نمی شود و همواره ممکن است خطر وجود داشته باشد. کافرین و ملحدین تا دنیا، دنیاست هستند و نباید ساده اندیشی کرد اما نباید هم خودزنی کرد و نباید نفسانی و جناحی و حزبی عمل کرد./پایان پیام