به گزارش خبرنگار پارلمانی صبح مجلس؛ احمد نادری، نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس و عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: آتش بس ایران و اسرائیل، نه پایان جنگ که آغاز نبردی پیچیدهتر است در این رشتهتوییت ۱۰ اقدام حیاتی و راهبردی که باید اولویت نظام تصمیمگیری کشور باشد را مطرح میکنم که برای: تبدیل فرصت موقت به برتری دائمی و خنثیسازی حیلههای آینده دشمن و همچنین جبران نقاط ضعف حیاتی فورا آغاز شود.
۱- آتشبس؛ تاکتیک یا راهبرد؟
تاریخچه منازعات رژیم صهیونیستی نشان میدهد که «آتشبس» غالبا ابزار تاکتیکی برای بازسازی توان نظامی و سیاسی بوده است.
بررسی عملکرد پس از قطعنامههای ۲۴۲ و ۳۳۸ شورای امنیت (۱۹۶۷ و ۱۹۷۳) و نقضهای مکرر توافقات غزه (۲۰۱۴–۲۰۲۱) این گزاره را تقویت میکند.
۲- افزایش برد موشکی؛ مؤلفه بازدارندگی مستقل
گسترش برد موشکهای ایرانی به فراتر از ۲۰۰۰ کیلومتر وتوسعه فناوریهای هایپرسونیک، بخشی از دکترین بازدارندگی ایران است.
افزایش شتاب پروژههای جدید خانواده خرمشهر و تلاش برای دستیابی به موشکهای مانورپذیر در پاسخ به تهدیدات فرامنطقهای.
۳- روسیه و هند، شرکای غیرقابل اعتماد:
چین برخلاف آنها بدون نگاه استعماری و با رویکرد برد-برد مسیر درست توسعه متوازن است.
توافق ۲۵ ساله فرصتی برای سرمایهگذاری ۴۰۰ میلیاردی و دسترسی به فناوریهای دفاعی و پدافندی است.
تسریع در اجرای این توافق، پاسخی قاطع به بدعهدیهای غرب و شرق است.
۴- تعیین تکلیف با هند:
اتکا به شرکای بیثبات، خطرناک است.
هند با وجود تعهدات در چابهار، تحت فشار آمریکا سرمایهگذاری ۸۵ میلیون دلاری را متوقف ساخت همزمان روابط دفاعی دهلی-تلآویو به ۳ میلیارد دلار رسیده زمان چرخش قاطع به پاکستان و چین، بعنوان شرکای قابل اعتماد منطقهای فرا رسیده.
۵- پاکستان؛ ظرفیت مغفول:
حمله اسرائیل ضرورت بازنگری فوری در روابط با پاکستان را آشکار کرد.
اسلامآباد با ۲۰۰ کلاهک هستهای، کریدور گوادر-چابهار، و دسترسی به فناوریهای دفاعی چینی میتواند عمق راهبردی ایران را تأمین کند.
همکاری با پاکستان درحوزههای مختلف اکنون یک ضرورت امنیتی است.
۶- ابهام هستهای، بازتعریف بازدارندگی:
سیاست ابهام هستهای ایران باید همزمان با قرار گرفتن تعلیق و سپس خروج از NPT در دستور کار قرار گیرد.
راهبردی که برخی از کشورها سالها دنبال کردهاند و نمونههای موفق بین المللی دارد.
این اقدام بازدارندگی ایران را دربرابر تهدیدات ارتقا میدهد.
۷- بازطراحی سیستم اطلاعاتی و امنیتی با ۳ محور:
۱) گذار از اطلاعات موازی به اطلاعات یکپارچه در نهادهای موازی
۲) بهکارگیری تحلیل پیشدستانه
۳) تمرکززدایی از ضدجاسوسی کلاسیک و اولویتدهی به پدافند سایبری و حفاظت از زیرساختها این تحول برای گذار از واکنش به پیشبینی، یک الزام است
۸- مدیریت مرزها و پیشگیری از نفوذ:
این جنگ نشان داد که نفوذ اطلاعاتی از مسیرهای غیرمنتظره امکانپذیر است.
ایجاد سامانه یکپارچه بیومتریک مرزی، ثبت هویت دیجیتال اتباع و پایش هوشمند تحرکات مشکوک، از الزامات امنیتی است.
فناوریهای نوین میتوانند ۸۰٪ تهدیدات نفوذی را شناسایی کنند.
۹- پدافند غیرعامل؛ ضرورت بومیسازی:
پدافند غیرعامل در حفاظت از زیرساختهای حیاتی، مراکز فرماندهی، ارتباطات و انرژی باید مورد بازنگری و بازطراحی جدی قرار گیرد.
بومیسازی پدافند در حوزههای فیزیکی، سایبری و زیربنایی و انتقال مراکز حساس به اعماق زمین، امروز یک ضرورت راهبردی است.
۱۰- فرصت بازسازی:
اتفاقات اخیر، اکنون یک فرصت راهبردی جهت بازسازی و ارتقای قدرت بازدارندگی، اصلاح ساختار امنیتی و متنوعسازی شرکای راهبردی ایجاد کرده است.
مقاومت تاریخی ما دربرابر حمله مشترک دو کشور هستهای و متحدان غربیشان و عقبنشینی آنها، کارت برنده ایران درمعادلات جهانی است./پایان پیام
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.