محمدامین سالاری، خبرنگار پارلمانی در یادداشتی نوشت: شهید فریدون عباسی نماینده‌ی پیشین مجلس شورای اسلامی، دانشمند هسته‌ای و از چهره‌های برجسته‌ی سیاست‌گذاری در حوزه انرژی اتمی در پیامی توییتری، ساعاتی پیش از شهادت مظلومانه‌اش، دو نکته‌ی کلیدی را مطرح کرد اول خروج جمهوری اسلامی ایران از پیمان NPT به عنوان یک گزینه‌ی رسمی و مشروع و دوم آنکه تحقق این گزینه اول، بدون اقناع و همراه‌سازی افکار عمومی ممکن نخواهد بود.
این پیام، صرفاً یک اظهار نظر کارشناسی یا اعلام موضع نبود؛ می‌توان آن را وصیت‌نامه‌ی سیاسی یک شهید آگاه دانست که پیش از خاموش شدن صدای زندگی‌اش، با شفافیت تمام به مسئولان کشور به‌ویژه مجلس شورای اسلامی هشدار داد.
مطابق اصول ۷۷ و ۱۲۵ قانون اساسی، هرگونه الحاق، فسخ، خروج یا اصلاح معاهدات بین‌المللی، تنها با تصویب مجلس شورای اسلامی وجاهت قانونی پیدا می‌کند. از این منظر، مجلس نه یک بازیگر جانبی، بلکه رکن اصلی در معادله‌ی خروج از NPT است.
بسیاری از تصمیمات کلان سیاست خارجی، در شورای عالی امنیت ملی طراحی می‌شوند، اما تا زمانی که به پشتوانه‌ی قانونی مجلس مبدل نشوند، جنبه‌ی اجرایی رسمی نمی‌یابند. در نتیجه، اگر خروج از NPT روزی به‌عنوان گزینه‌ی ضروری در پاسخ به بدعهدی‌های مکرر غرب مطرح شود، تنها از مسیر مجلس می‌تواند به واقعیت سیاسی تبدیل شود.
اکنون که مجلس دوازدهم در آغاز راه خود قرار دارد، این پیام، یک شاخص روشن برای «تراز نقش‌آفرینی پارلمان در مسائل راهبردی» است. اگر مجلس شورای اسلامی خود را بازوی ملت و حافظ منافع ملی می‌داند، نمی‌تواند نسبت به چنین هشدارهایی منفعل بماند.
از یک‌سو، مجلس باید با بهره‌گیری از ظرفیت کمیسیون‌های تخصصی، از جمله کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجه، امکان‌سنجی حقوقی و راهبردی خروج از NPT را بررسی و تبیین کند. از سوی دیگر، باید با ابزارهای نظارتی، از انفعال احتمالی دستگاه دیپلماسی در برابر روندهای زیان‌بار نظیر عدم اجرای کامل تعهدات طرف‌های غربی جلوگیری کند.
نکته‌ی دومی که شهید عباسی مطرح کرد یعنی «ضرورت همراه‌سازی افکار عمومی» غالباً در معادلات تصمیم‌سازی مغفول می‌ماند. مجلس، به‌عنوان نهاد برآمده از رأی مستقیم مردم، بیشترین ظرفیت را برای گفت‌وگو با جامعه و اقناع آن دارد. تریبون صحن علنی، نشست‌های تخصصی، گزارش‌های تحقیق و تفحص و ارتباط مستقیم با حوزه‌های انتخابیه، ابزارهایی در اختیار نمایندگان است که می‌تواند تصمیمات بزرگ را برای مردم قابل فهم و پذیرفتنی کند.
پیامی که شهید فریدون عباسی در واپسین ساعات زندگی خود منتشر کرد، یک تحلیل صرف نبود. آن پیام، از جنس هشدارهای صریح راهبردی است که اگر شنیده نشود، هزینه‌اش در آینده سنگین خواهد بود.
اکنون، چشم‌ها به مجلس دوازدهم است. مجلسی که اگر می‌خواهد در تراز گام دوم انقلاب ظاهر شود، باید در آزمون‌های این‌چنینی، اراده‌ی سیاسی، عقلانیت راهبردی، و شجاعت تصمیم‌گیری را هم‌زمان از خود نشان دهد./ پایان پیام
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.