دفتر مطالعات فرهنگی و آموزش در گزارش «ارائه بسته تقنینی تشویق تحرک بدنی از طریق ابزارهای سلامتمحور» کاهش تحرک بدنی در جامعه بهعنوان یک چالش جدی سلامت عمومی، منجر به افزایش بیماریهای مزمن و هزینههای درمانی شده که این مسئله نیازمند راهکارهای خلاقانه و هماهنگی بین نهادهای مختلف برای افزایش فعالیت بدنی و بهبود سلامت عمومی است.
در این گزارش تصریح شد که باشگاههای ورزشی سلامتمحور، تجهیزات هوشمند ورزشی و سکوها مشوق ورزش بهعنوان ابزارهای مؤثر در افزایش تحرک بدنی شناخته میشوند، اما نبود حمایتهای مالی و انگیزههای اقتصادی باعث کاهش کارایی این مراکز شده است. ازسویدیگر، بیمههای سلامتمحور با افزایش هزینههای درمانی ناشی از بیتحرکی مواجه هستند و نیازمند کاهش ریسک از طریق افزایش سلامت جامعه میباشند. در این گزارش یک بسته تقنینی ارائه شده است که با ایجاد هماهنگی بین دولت، بیمهها و مراکز ورزشی، به افزایش تحرک بدنی و کاهش هزینههای درمانی کمک میکند. این بسته شامل ایجاد سامانه یکپارچه ثبت فعالیتهای ورزشی، ارائه یارانه ورزشی، حمایت از باشگاههای ورزشی، تجهیزات هوشمند، دانشبنیان و استفاده از مشوقهای مالی و رفتاری برای تشویق تحرک بدنی است.
در یافته های این گزارش مرکز پژوهش ها آمده که کاهش تحرک بدنی در جامعه بهعنوان یک چالش جدی، نهتنها سلامت عمومی را تهدید میکند، بلکه تأثیرات منفی گستردهای بر کیفیت زندگی و اقتصاد ورزشی دارد. براساس گزارشها، بیش از ۲۵٪ از بزرگسالان جهان بهاندازه کافی فعالیت بدنی ندارند و این رقم در ایران به حدود ۳۵٪ میرسد. این کاهش تحرک، علاوهبر افزایش بیماریهای مزمن، باعث کاهش مشارکت در فعالیتهای ورزشی و افت عملکرد مراکز ورزشی شده است. در ایران، تنها ۱۲٪ از افراد بهطور منظم ورزش میکنند و این رقم در مناطق شهری به میزان ۸٪ کاهش مییابد. گفتنی است؛ این آمار نشاندهنده نیاز فوری به راهکارهایی است که بتوانند مشارکت عمومی در ورزش را افزایش دهند.
در ادامه یافته های این گزارش آمده که مراکز ورزشی سلامتمحور بهعنوان نهادهایی که میتوانند به افزایش تحرک بدنی کمک کنند، با چالشهای متعددی مواجه هستند. نبود حمایتهای مالی، کاهش انگیزههای اقتصادی و محدودیتهای ساختاری، باعث شده است که این مراکز نتوانند بهطور کامل از ظرفیت خود استفاده کنند. برای مثال، درحالیکه بیش از ۳۰ هزار باشگاه ورزشی در ایران فعال هستند، بسیاری از آنها با مشکلات مالی و کاهش مراجعهکنندگان مواجهاند. این وضعیت نهتنها بر اقتصاد ورزش تأثیر منفی گذاشته، بلکه فرصتهای شغلی مرتبط با این حوزه را نیز کاهش داده است.
در جمع بندی این گزارش آمده که برای رفع این چالشها، نیاز به راهکارهای خلاقانه و هماهنگی بین نهادهای مرتبط مانند وزارت ورزش و جوانان، بیمهها و بخش خصوصی است. یکی از راهکارهای مؤثر، ایجاد مشوقهای مالی و رفتاری برای افزایش مشارکت در فعالیتهای ورزشی است. بهعنوان مثال، در برخی از کشورها، برنامههای تشویقی مانند تخفیفهای بیمهای برای افراد فعال، منجر به افزایش ۲۰ تا ۳۰ درصد مشارکت در ورزش شده است. در ایران نیز میتوان با ایجاد سامانهای یکپارچه برای ثبت فعالیتهای ورزشی و ارائه مشوقهای مالی، افراد را به مشارکت بیشتر در ورزش ترغیب کرد.
در این گزارش پیشنهاد شد که استفاده از فناوریهای هوشمند مانند برنامههای کاربری ورزشی و تجهیزات پوشیدنی میتواند به افزایش انگیزه و نظارت بر فعالیتهای بدنی کمک کند. برای مثال، مطالعات نشان میدهند که استفاده از این ابزارها میتواند مشارکت در ورزش را تا ۴۰٪ افزایش دهد. در ایران نیز میتوان با حمایت از شرکتهای دانشبنیان فعال در حوزه ورزش، این فناوریها را توسعه و در اختیار عموم قرار داد. درنهایت، همکاری بینبخشی بین وزارت ورزش و جوانان، بیمهها و بخش خصوصی میتواند به ایجاد یک زیستبوم ورزشی پایدار کمک کند. این همکاری میتواند شامل حمایت مالی از باشگاههای ورزشی، ارائه تسهیلات به شرکتهای فعال در حوزه فناوری ورزشی و طراحی برنامههای تشویقی بهمنظور افزایش مشارکت عمومی در ورزش باشد. لذا، با اجرای این راهکارها، نهتنها تحرک بدنی در جامعه افزایش مییابد، بلکه اقتصاد ورزش نیز تقویت خواهد شد.
متن کامل گزارش را اینجا بخوانید.
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.