محمدامین سالاری، خبرنگار پارلمانی در یادداشتی نوشت: در روزهای گذشته، فهرستی با عنوان «بی‌اثرترین نمایندگان مجلس دوازدهم» در برخی رسانه‌ها منتشر شد که در آن نام نمایندگانی ذکر شده بود که بیشترین غیبت را در جلسات صحن علنی مجلس داشته‌اند. این گزارش، واکنش‌های متعددی را به همراه داشت و بحث‌های مختلفی را در فضای عمومی و رسانه‌ای ایجاد کرد. با این حال، لازم است این موضوع را از چند جنبه اساسی مورد بررسی قرار دهیم که در گزارش مذکور کمتر به آن‌ها توجه شده است.
نقد بر عنوان انتخاب‌شده
نخستین مسئله‌ای که باید به آن پرداخت، عنوان غیرمنصفانه این گزارش است. استفاده از عباراتی مانند «بی‌اثرترین نمایندگان» نه‌تنها دقت علمی و حرفه‌ای ندارد، بلکه به نوعی قضاوتی پیش‌داورانه و ناعادلانه را به مخاطب القا می‌کند. چنین عباراتی، صرفاً برای جلب توجه و افزایش بازدید مخاطبان به کار گرفته می‌شود و از اصول حرفه‌ای اخلاق رسانه‌ای و خبری فاصله دارد.
اثرگذاری یک نماینده مجلس را نمی‌توان صرفاً بر اساس میزان حضور او در صحن علنی سنجید. کار نمایندگان مجلس به حضور در صحن محدود نمی‌شود و معیار اثرگذاری بسیار گسترده‌تر از آن است که در یک لیست ساده یا یک آمار خلاصه شود. این رویکرد رسانه‌ای، می‌تواند اعتماد عمومی به سازوکارهای اطلاع‌رسانی و ارزیابی را نیز مخدوش کند.
ابعاد نادیده‌گرفته‌شده در گزارش
نگاهی دقیق‌تر به لیست منتشرشده نشان می‌دهد که برخی از نمایندگان حاضر در این فهرست، مسئولیت‌های مهم و زمان‌بری در خارج از صحن علنی اما هم‌زمان با جلسات صحن دارند. از جمله این مسئولیت‌ها می‌توان به حضور در نشست‌های خبری جهت پاسخگویی، نقش‌آفرینی در کارگروه‌های مشورتی، یا دارا بودن شان نظارتی در دستگاه‌های اجرایی اشاره کرد. این دسته از وظایف، نیازمند حضور نماینده در جلسات تخصصی، مأموریت‌های میدانی، یا هماهنگی‌های بین‌سازمانی است که طبیعتاً موجب غیبت آنان در جلسات صحن می‌شود.
افزون بر این، سفرهای کاری و مأموریت‌های بین‌المللی نیز از دیگر دلایلی است که می‌تواند در غیبت نمایندگان تأثیرگذار باشد. بسیاری از نمایندگانی که به‌عنوان اعضای هیئت‌های پارلمانی به خارج از کشور سفر می‌کنند، ناگزیر در جلسات مجلس حضور ندارند. این غیبت‌ها، اگرچه ظاهری منفی دارند، اما در واقعیت بخشی از مسئولیت‌های نمایندگی است و نباید در ارزیابی عملکرد نماینده به‌عنوان نقطه‌ضعف لحاظ شوند.
لزوم دقت رسانه‌ها در تحلیل‌ها
رسانه‌ها به‌عنوان پل ارتباطی میان مردم و نمایندگان، وظیفه دارند که در انتشار گزارش‌های خود، رویکردی منصفانه و مبتنی بر واقعیت داشته باشند. برچسب‌زدن‌های ناعادلانه و استفاده از ادبیات احساسی و قضاوت‌گرایانه، نه‌تنها چهره واقعی نمایندگان را به مردم نشان نمی‌دهد، بلکه اعتبار رسانه‌ها را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.
عملکرد نمایندگان باید با در نظر گرفتن تمامی ابعاد فعالیت‌های آنان سنجیده شود. حضور در صحن علنی تنها بخشی از وظایف یک نماینده است و فعالیت در کمیسیون‌ها، نظارت بر عملکرد دستگاه‌های اجرایی، پیگیری مسائل حوزه انتخابیه، و حتی تلاش‌های بین‌المللی برای تأمین منافع ملی، همگی بخش‌های مهمی از وظایف آنان به شمار می‌آیند که نباید نادیده گرفته شوند.
پیشنهاد برای بهبود شفافیت
برای جلوگیری از بروز چنین سوءتفاهم‌هایی، هیئت‌رئیسه مجلس می‌تواند با تدوین و اجرای سازوکاری دقیق، غیبت‌های موجه نمایندگان را از غیبت‌های غیرموجه تفکیک کند. چنین شفاف‌سازی‌ای می‌تواند به اعتمادسازی میان مردم و نمایندگان کمک کند و از انتشار گزارش‌های سطحی و غیرحرفه‌ای جلوگیری کند.
در نهایت، افکار عمومی زمانی می‌تواند قضاوتی دقیق و عادلانه داشته باشد که اطلاعات ارائه‌شده به آن‌ها جامع، دقیق، و به‌دور از هرگونه قضاوت پیشینی باشد. این امر نیازمند مسئولیت‌پذیری بیشتر از سوی رسانه‌ها و همچنین تقویت سازوکارهای شفافیت در مجلس است./ پایان پیام
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.